عجایب‌نویسی، یک سبک جذاب برای نگارش کتاب‌هایی با آگاهی‌هایی عمومی در تاریخ ایران بوده است، و «عجایب المخلوقات و غرائب الموجودات» نوشته محمد بن محمود طوسی سلمان همدانی یکی از آثار این گونه است.