در بین سخن‌سرایان ایران زمین کمتر سخنوری را می‌توان یافت که به اندازه فردوسی برای «خرد» و «خردمند» ارزش و منزلت قائل شده باشد.

یک برگ از «شاهنامه قوام‌الدین حسن وزیر» متعلق به دوران «آل اینجو» که حدود یک قرن پیش از ایران دزدیده شده بود، در موزه هنر جهان رونمایی شد.

ششصد و هفتاد و دومین شب از شب‌های بخارا با عنوان شب جلال‌الدین همایی در موزه هنرهای تزئینی ایران در اصفهان برگزار شد.

شاهنامه، با وجود همه آنچه در قلمرو افسانه و اسطوره بر زبان آورده، «خردنامه» است؛ «اخلاق‌نامه» است؛ «شجاعت‌نامه» است؛ «نیک‌نامه» و نیکی‌نامه است؛ «شناسنامه» است.

سبب بنیان‌یافتنِ شهنامه‌ها، چنان که سعدی تفسیر می‌کند، همان سبب بنیان‌یافتنِ بوستان و بسیاری از قصاید و مواعظِ او در تعلیم و تأدیب و تحذیر حکام است.

نشست نقد و بررسی کتاب «بوطیقا و سیاست در شاهنامه» با سخنرانی محمود جعفری دهقی، برگزار شد.

حسن انوری: زبان فارسی برای ایران، مهم‌ترین عنصر فرهنگی است. این زبان مهم‌ترین عامل اتحاد اقوام ایرانی است.

ژان ژاک آمپر، استاد سربن در قرن نوزدهم گفته است: «شاهنامه یکی از بزرگ‌ترین آثاری است که نبوغ بشر فراهم آورده است».

این هوّیت ملّی بوده که ایران را در برابر حوادث زنده و پابرجا نگه داشته است. این هویّت در بستر زبان فارسی است که رنگ می‌گیرد و می‌بالد.

مراسم بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان فارسی دوشنبه، بیست‌وپنجم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲، در تالار قلم سازمان اسناد و کتابخانه ملّی برگزار شد.