ژاله آموزگار گفت: به نظر من نوشته‌های باستانی‌پاریزی سبک نگارش کتاب‌های تاریخ قدیم مانند تاریخ‌های طبری، بلعمی، مسعودی، یعقوبی و… را به ذهن می‌آورد که در آن‌ها غالباً مرز اسطوره و روایت‌های تاریخی و تاریخ واقعی درهم می‌آمیزد. ای کاش باستانی‌پاریزی‌های بیشتری داشته باشیم.

امروز چهارشنبه، 26 آذرماه 1404، یکصد و چهاردهمین محفل ماهانه و دوستانۀ مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، موسوم به چهارشنبه‌های دیدار، در سالن کتابخانۀ این مؤسسه برگزار شد.

ژاله آموزگار وطن را بیش از آنکه خاک بداند، فرهنگ می‌داند؛ نه مرز، بلکه حافظه. وطنی که بقای آن تنها با نگه‌داشتن زبان و روایت‌ها ممکن است؛ فرهنگی که اگر پاسداری شود، همچنان زنده خواهد ماند.

ژاله اموزگار معتقد است: متون کهن بن‌مایه‌های نمایشی بسیار غنی دارند که دوستان هنرمند کمتر به آن توجه دارند.

نشست «ایران را چرا باید دوست داشت؟» با حضور جمعی از اهالی ادبیات، فرهنگ، تاریخ ایران و علاقه‌مندان به ایرج افشار، به مناسبت صدمین سالروز ایرج افشار در بنیاد موقوفات ایرج افشار برگزار شد.

بهمن نامور مطلق: تصویر دانایی در اسطوره‌شناسی ایرانی در سطح جهانی هم شناخته شده و بازتاب یافته و دانایی و خردورزی یکی از نکات برجسته تمدن ایرانی است. ایرانیان از میان خدایان جنگ و خدایان خرد، دومی را برگزیدند.

در ۲۷ شهریور ۱۴۰۴ سی‌امین جایزۀ ادبی و تاریخی دکتر محمود افشار به «بو اوتاس» ایرانشناس سوئدی اهدا شد.

شماره سی و چهارم فصلنامه اندیشه سیاسی سیاست‌نامه با تجلیل‌نامه دکتر ژاله آموزگار، و پرونده‌ای درباره آراء و اندیشه‌های دکتر مهدی محقق منتشر شد.

در این مجموعه فایل سخنرانی‌های استادان ژاله آموزگار، نوش‌آفرین انصاری، حسن انوری، علی بلوکباشی، جلال خالقی‌مطلق، و حسین باهر، را می‌بینید و می‌شنوید.

نشست «با بهار و نوروز» با سخنرانی ژاله اموزگار، نعمت‌الله فاضلی و علی دهباشی در دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار می‌شود.