مقامه در لغت به معنای مجلس و در اصطلاح ادبی بر نوشته هایی با نثر مسجوع و متصنع اطلاق می شود که نویسنده در ضمن بیان داستان هایی که پیرامون کدیه و گدایی است سعی در به نمایش گذاردن قدرت هنری و ادبی خود دارد.