روایت غالب محققان از سرایش شاهنامه این است که فردوسی این کار را در حدود ۳۶۵ تا ۳۷۰ هجری آغاز کرد و اثرش را در سال ۴۰۰ به پایان برد.

آندرا ادیولف، ناشری از کشور مجارستان: ادبیات فارسی در مجارستان خیلی محبوب است و طرفداران زیادی دارد.

پرچمدار زبان فارسى فردوسى است و پايندگى شعر پارسى از آنِ كوشش و پايمردى اوست.

در دو سال گذشته کتاب‌های متنوع و بسیاری درباره شاهنامه و فردوسی منتشر شده که تأییدی است بر زنده بودن این اثر کهن و گران قدر فارسی.

محمد رسولی، نویسنده کتاب«ناسوخ» گفت: این کتاب که با تکیه بر شاهنامه نوشته شده تاریخی و فلسفی است و نگاهی نیز به مسائل زمان دارد.

هفتصد و بیست و سومین شب از سلسله شب‌های بخارا به گرامی‌داشت یاد و خاطره زنده‌یاد دکتر ابوالفضل خطیبی اختصاص یافته است.

قائم‌مقام وزیر و معاون میراث‌فرهنگی کشور با اشاره به مقارن شدن ۱۴۰۳ با هزار و صدمین سال ولادت سراینده «شاهنامه»، از برگزاری ویژه‌برنامه‌هایی به همین مناسبت خبر داد.

محمد رسولی پژوهشگر شاهنامه در نظریه‌ای خاص درباره این اثر برجسته، مدعی است که همه شاهنامه روایت واقعی از تاریخ است.

شاهنامه برای مردمانی که در مجموعه تمدن ایران بزرگ زندگی می‌کردند، یک متن هویتی بوده و کارکرد هویتی داشته است

میرجلال‌الدین کزازی از دیدگاهش به اهدای شاهنامه به خانواده‌های تاجیک گفت و به ارزیابی جایگاه شاهنامه در میان ایرانیان پرداخت.