شاهنامه، با وجود همه آنچه در قلمرو افسانه و اسطوره بر زبان آورده، «خردنامه» است؛ «اخلاق‌نامه» است؛ «شجاعت‌نامه» است؛ «نیک‌نامه» و نیکی‌نامه است؛ «شناسنامه» است.

سبب بنیان‌یافتنِ شهنامه‌ها، چنان که سعدی تفسیر می‌کند، همان سبب بنیان‌یافتنِ بوستان و بسیاری از قصاید و مواعظِ او در تعلیم و تأدیب و تحذیر حکام است.

نشست نقد و بررسی کتاب «بوطیقا و سیاست در شاهنامه» با سخنرانی محمود جعفری دهقی، برگزار شد.

حسن انوری: زبان فارسی برای ایران، مهم‌ترین عنصر فرهنگی است. این زبان مهم‌ترین عامل اتحاد اقوام ایرانی است.

ژان ژاک آمپر، استاد سربن در قرن نوزدهم گفته است: «شاهنامه یکی از بزرگ‌ترین آثاری است که نبوغ بشر فراهم آورده است».

این هوّیت ملّی بوده که ایران را در برابر حوادث زنده و پابرجا نگه داشته است. این هویّت در بستر زبان فارسی است که رنگ می‌گیرد و می‌بالد.

مراسم بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان فارسی دوشنبه، بیست‌وپنجم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲، در تالار قلم سازمان اسناد و کتابخانه ملّی برگزار شد.

درس‌گفتارهایی دربارۀ فردوسی از دی ماه ۸۶ تا اسفند ۸۷ در در نوزده جلسه در شهر کتاب مرکزی برگزار شد.

میر جلال‌الدین کزازی گفت: شاهنامه فرهنگ‌ساز، منش‌پرداز و روزگارآفرین است و باید از چنین ویژگی‌هایی در تئاترامروز نهایت بهره را برد.

اسطوره سیاوش، صور خیال در نسخه‌های مصوّر، گزیده تحلیلی ـ تشریحی شاهنامه فردوسی، و وضعیت‌های نمایشی در شاهنامه فردوسی چهار اثر تازه منتشرشده دربارۀ شاهنامه هستند.