نخستین نشانه‌ها از گرایش مورخان و محققان ایرانی به مطالعات در حوزه دانش تاریخ اجتماعی را در آثار محمدحسن‌خان اعتمادالسلطنه می‌توان دید.

احمد مهدوی دامغانی دارای قلمی شیوا و بسیار رسا بود. چندان که کسانی چون سید علی حسینی سیستانی متون او را بهترین منشات معاصر می‌داند.