251.1

لطایف‌الحقایق

کتاب چهارم از مجموعۀ رشیدیه
چهارشنبه 27 آذر 1392
250.1

مباحث سلطانیه

کتاب سوم از مجموعۀ رشیدیه
چهارشنبه 27 آذر 1392
249.1

مفتاح‌التفاسیر

مفتاح التفاسیر، کتاب دوم مجموعۀ رشیدیه به دو بخش «اصل» و «ذیل» تقسیم شده است.
چهارشنبه 27 آذر 1392
248.1

توضیحات رشیدی

توضیحات رشیدی دارای دیباچه و نوزده رساله است، شامل تفسیر تسمیۀ شریفه و آیه‌های «قالوا سبحانک»، و «یسألونک عن الروح»، «الست بربّکم»، و سوره‌های مبارکۀ الکافرون و کوثر و مباحثی دیگر مانند بیان تحقیق معراج، حدیث الارواح جنود مجنّده، بیان فضایل امیّی رسول (ع) و بیان فضلیت عقل بر علم.
چهارشنبه 27 آذر 1392
247.1

الرسالة المحیطیّة

کتاب الرسالة المحیطیة را بایستی شاهکار علمی کاشانی دانست که در آن نسبت محیط دایره به قطر آن، یعنی عدد پی را به دست آورده است.
چهارشنبه 27 آذر 1392
246.1

الأفق‌المبین

الأفق‌المبین مفصل‌ترین نگاشتهٔ حکیم استراباد، امیر محمدباقر داماد، مشهور به میرداماد است. بنابر اجازاتی که از میرداماد به تنها داماد و شاگرد او، یعنی، امیر سید احمد علوی بر جای مانده، این اثر توسط خود مؤلف تدریس می‌شده است و شاگردان بسیاری از ایران و شبه‌قاره به درس او حاضر می‌شده‌اند.
چهارشنبه 27 آذر 1392
245.1

تذکرۀ نشتر عشق

تذكرة نشترِ عشق اثر حسين قلى خان عظيم‌آبادى، متخلّص به «عاشقى» است وی كه از آخرين قُلّه‌هاى استوار تذكره‌نويسى در شبه قاره محسوب مى‌شود از شيعيان اثنى عشرى است.
چهارشنبه 27 آذر 1392
244.1

نور العیون

کتاب نورالعیون، تألیف ابوروح محمد بن منصور بن ابی‌عبدالله بن منصور جرجانی یمانی، معروف به «زرین‌دست» و «معالج»، پزشک دربار ملکشاه سلجوقی (ﺣﮑ : 465-485 ق.) است. این کتاب تا به حال اولین کتاب فارسی در چشم پزشکی شناخته شده که در سال 480 ق. تألیف آن به پایان رسیده و به ملکشاه اهدا گردیده است.
چهارشنبه 27 آذر 1392
243.1

نهایة المرام فی درایة الکلام

این کتاب تألیفی است در دانش کلام بر مذهب اشعری و با چارچوبی کلاسیک و آشنا در میان کتابهای کلامی اشعریان، و مجلد دوم آن به‌ویژه به دلیل اشتمال بر بحث‌های متکلمان اشعری پیرامون «خلق اعمال» و «استطاعت» و جزییات مباحث مرتبط که از مهم‌ترین موارد اختلاف میان معتزله و شیعه از یک سو با اشعریان و معتقدان به نظریه «کسب» از سوی دیگر بوده است، اهمیت دارد.
چهارشنبه 27 آذر 1392
242.1

دیـوان مُنجیـک تِرمذی

ابوالحسن علی بن محمد منجیک ترمذی از شعرای سدهٔ چهارم هجری است. وی از دوران جوانی در دربار شاهان چغانی به مدح‌سرایی مشغول بوده و ابوالمظفر احمد چغانی و طاهر بن فضل چغانی از جمله ممدوحین او بوده‌اند.
چهارشنبه 27 آذر 1392
مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
تهران، خیابان انقلاب اسلامی، بین خیابان ابوریحان و خیابان دانشگاه، شمارۀ 1182 (ساختمان فروردین)، طبقۀ دوم، واحد 8 ، روابط عمومی مؤسسه پژوهی میراث مکتوب؛ صندوق پستی: 569-13185
02166490612