این کتاب دربردارندۀ دوازده مقاله دربارۀ تصوف عاشقانه است؛ تصوفی که از لحاظ زبان و عقاید تا حدود زیادی متأثر از آثار حسین بن منصور حلاج است.

میرزا محمدطاهر نصرآبادی (حیات: 1027- د. حدود 1100 ق) تذکره نویس و سخن شناس مشهور عصر صفوی، خود نیز قریحۀ شعر داشته و گاه شعری می سروده یا معمایی نظم می کرده است.

یکی از نمودهای سیاسی و اجتماعی جنبش مشروطه در ظهور انجمن های ایالتی و ولایتی تبلور می یابد.

تلاش نویسنده در نوشتار حاضر این است که به معرفی آثار اعم از کتاب، مقاله، پایان نامه، همایش و نیز مصاحبه هایی که در حوزۀ فهرست نویسی نسخ خطی منتشر شده اند بپردازد.

استاد عبدالله انوار، نسخه شناس و فرهنگ پژوه، در سومین نشست عصر کتاب به بررسی «تهران در نسخه‌های خطی» می‌پردازد.

در این کتاب گزیدۀ شرح رسالۀ قشیریه در 20 باب ارائه شده است.

در دورۀ قاجاریه کشورمان ایران از لحاظ سیاسی به چهار ایالت اذربایجان، اصفهان، خراسان و کرمان و بلوچستان و فارس و بنادر تقسیم شده بود.

رساله المثل العقلية الأفلاطونية را عبدالرحمان بدوی سالها پیش در قاهره منتشر کرد.

از جمله کتب تک نسخه ای خطی، مجموعه حکایاتی است به قلم فضل اله بن عبدالله منشی بروجردی که به سال 1284 ق به خط شکسته نستعلیق زیبایی تحریر شده و در متن کتاب نیز در جایی به سال 1283 ق/ 1867 م اشاره شده است.

این کتاب چنان که از نام آن برمی آید، وضعیت و چگونگی تأمین مالی اعم از مداخل و مخارج سلسله های حکومتی ایران طی 425 سال، از آغاز صفویه تا پایان قاجاریه را بررسی و تحلیل می کند