امیرپازواری، بلندپایه‌ترین شاعر ادب مازندرانی، در مکتوبات برجای مانده، به شیخ‌العجم شهرت دارد و جایگاهش در ادب مازندرانی، برابرِ لسان‌الغیب حافظ شیرازی، در ادب فارسی است.

محمدکاظم بن محمد اسرار تبریزی (1265. 1315 ق) ، از عرفا و شعرای دورۀ قاجار است که در باب تذکره نویسی آثار قابل توجهی از خود به یادگار گذاشته است.

شمارۀ جدید فصلنامۀ متن شناسی ادب فارسی (سال هشتم، شماره 30، تابستان 1395) به صاحب امتیازی دانشكده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان منتشر شد.

این کتاب مشتمل بر ترجمه 14 مقاله برگزیده از سرشناس‌ترین محققان غربی در حوزه مطالعاتی تفسیر امامیه است که بین سالهای 1990 تا 2015 به یکی از زبانهای انگلیسی یا فرانسوی است.

یادداشت منوچهر صدوقی سها، پژوهشگر فلسفه و عرفان به بهانه سالگرد رحلت استادعبدالحسین حائری.

گلزار ابراهیم از منشآت نورالدین محمد ظهوری ترشیزی (ملک الشعرا) از سخنوران سدۀ دهم و یازدهم هجری قمری است که در آن به ستایش از ابراهیم عادل شاه ثانی (1037 - 988) پرداخته است.

این کتاب دربرگیرندۀ 59 مقاله، سه سخنرانی چاپ‌شده و یک سخنرانی چاپ نشده از استاد محمدتقی راشدمحصل است.

کتاب الروضة البهیّة في الإجازة الشفیعیّة اجازه نامه کبیری است که مرحوم جاپلقی به فرزندان خود در سال ۱۲۷۸ به نگارش در آورده است.

یکی از کتب حائز اهمیت دربارۀ تاریخ صفویه کتاب سلسله النسب صفویه است که پس از سال 1077ق. و در زمان پادشاهی شاه سلیمان صفوی (1077-1105ق.) نوشته شده است.

نظامی یکی از مظلوم ترین شعرای بزرگ ماست که به او پرداخته نشده و کارهایی که کرده اند در حد نام نظامی و جایگاه و شان او نیست.