سرزمین دماوند تاریخی کهن دارد و آثار و کتاب‌های به یادگار مانده از سده‌های گذشته در دلشان، روایت‌گر جایگاه تاریخی این سرزمین هستند.

فصلنامه «دانش» که از سوی مرکز تحقیقات ایران و پاکستان منتشر می‌شود، از جمله فصلنامه‌هایی است که نزدیک به نیم قرن از عمرش می گذرد و شامل ۵۰ سال روابط فرهنگی و ادبی دو کشور ایران و پاکستان است.

مرتضی راوندی از مورخان بزرگ اما کمتر شناخته‌شده ایرانی در دوره معاصر است. وی نویسنده مجموعه کتاب ۱۰ جلدی تاریخ اجتماعی ایران است.

پژوهش‌های محققان ایرانی و غربی در سال‌های اخیر نشان داده که غیاث‌الدین کاشانی از ریاضیدانان و اخترشناسان برجستۀ سدۀ پانزدهم میلادی بود.

سیدابوالقاسم انجوی شیرازی، سال‌های طولانی با نام مستعار «نجوا» به پژوهش در زمینه فرهنگ مردم ایران پرداخت و به استاد فرهنگ مردم ایران‌زمین مشهور است.

منصوره اتحادیه، پژوهشگر تاریخ معاصر گفت: هر دو کتاب دورنمای بسیار ارزشمندی از شرایط مدارس و برنامه‌های دولت در دوره قاجار و پهلوی به دست می‌دهند که حائز اهمیت است.

ویراست تازۀ کتاب «تذکرۀ اربیل (وقایع‌نامۀ آربِلا)»، اثر مؤلف ناشناس و با ترجمۀ محمود فاضلی‌بیرجندی، پس از 13 سال، از سوی انتشارات مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی) منتشر شد.

فراخوان سومین دوره جایزه دوسالانه «نقد زرین» از سوی انجمن علمی نقد ادبی ایران منتشر شد.

سیدسلمان صفوی گفت: ادبیات عرفانی فارسی مشعلی است برای بیداری معنوی در دنیای کَمیّت زده غرب و سفیر فرهنگی ایران در غرب، ادبیات فارسی است.

کتاب مثنوی «منّ و سلوی» سرودۀ میرزا‌محمد نورالدین نعمت‌خان مشهور به عالی شیرازی (سدۀ یازده و دوازده) به تصحیح مجید محسنی وادقانی منتشر شد.