عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث‌ فرهنگی و گردشگری از شناسایی کتیبه‌ای شاعرانه در موزه شهر راجشاهی، بنگلادش که به دو زبان عربی و فارسی نگارش شده است، خبر داد و به معرفی آن پرداخت.

عطار نیشابوری یکی از تأثیرگذارترین شاعران و عارفان است که با تلفیق شعر، حکمت و عرفان، نقشی ماندگار در تاریخ فرهنگ و ادب فارسی ایفا و الهام‌بخش بزرگانی چون مولانا بوده است.

بیش از نیمی از عمر ۷۵ ساله‌اش را صرف تحقیق در حوزه تاریخ و زبان فارسی کرد و سرپرستی «دانشنامه ادب فارسی» و ترجمه «تاریخ ایران کمبریج» بخشی از کارهای اوست.

عطار در قالب قصه‌پردازی، معانی والا و دقایق معرفت‌پرور و لطائف روح‌نواز عرفانی را به زبانی سَلیس و بی‌تکلّف و در سبک شیوا و روان بیان کرده است.

کارل گوران اکروالد، ایران‌شناس سوئدی درگذشت.

عطار نیشابوری در ظاهر؛ شاعری شوریده و در باطن معناهایی که از لایه‌های مختلف اشعارش سر بر می‌آورند، عارفی شیداست که در جست‌وجوی حقیقت هستی و چیستی آفرینش، به ذات نورانی معشوق جاودانی رسیده است.

یک کارشناس زبان و ادبیات فارسی با تاکید بر اینکه عطار، شاعری است که می‌توان او را همچون آیینه‌ای از عرفان اسلامی در نظر گرفت، گفت: همراه با عطار و آثارش می‌توان، سفری درونی به سوی حقیقت مطلق داشت.

در نود و هشتمین برنامۀ سخنرانی ماهانۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی محمود فتوحی رودمعجنی با موضوع «طرح‌وارۀ ایران در شعر خاقانی و شاعران آذربایجان» سخنرانی می‌کند.

مجموعه‌ای از منابع متنوع مطالعاتی اعم از کتاب خطی، چاپ سنگی و چاپی، پایان‌نامه و منابع دیداری و شنیداری با موضوع «عطار نیشابوری»، در کتابخانه مرکزی حرم مطهر رضوی، در دسترس اهل علم و ادب، قرار دارد.

ابوعلی محمّد بن علی بن حسین بن عبدالله بغدادی (بیضاوی شیرازی)، نامی به «ابن مُقله» از بزرگ‌ترین خوشنویسان ایرانی سدۀ سوم و چهارم قمری است.