کتاب «دیباچه‌نویسی بر مرقع؛ نگارش تاریخ هنر در ایران قرن دهم هجری» به تحلیل بخش نادیده تاریخ هنر ایرانی- اسلامی می‌پردازد، موضوعی که در میان سنت‌ها و آداب نسخ خطی فارسی جای داشته است.

خواجه نصیر الدین طوسی نقشی تأثیرگذار در دفاع، بازسازی و بسط روش و نظریه‌های ابن سینا داشت؛ از طریق تفاسیر او در متون، تفاسیر و ردیه‌ها است که نسل‌های بعدی در شرق اسلامی به فهم خود از ابن سینا نزدیک شده‌اند.

فرهنگ‌ها هرکدام با رویکرد و سبکی مشخص تدوین می‌شوند که در این میان، فرهنگ ماندگار دهخدا در جای خود هنوز بی نظیر است و بی بدیل.

محمدرضا شفیعی کدکنی، در شب دانشکده علوم انسانی، گفت: این دانشکده تقریبا بخش اعظم مفاخر ایران را به عنوان استاد یا دانشجو در خود جای داد که ایران همیشه به آنها افتخار خواهد کرد.

خواجه نصیرالدین طوسی، دانشمند برجسته ایرانی، با خدمات ارزنده‌اش، الهام‌بخش نام‌گذاری روز مهندس شد.

خواجه نصیرالدین طوسی در یکی از سخت‌ترین، هولناک‌ترین و سیاه‌ترین ادوار تاریخ بشر و به ویژه ایران و اسلام، یعنی عصر تازش خونبار و ویرانگر مغولان می‌زیست.

ژاله آموزگار گفت: میان همه علوم، آنچه به ما امکان می‌دهد سرمان را بلند نگاه داریم شاهکارهای ادبی ماست. گنجینه‌های فکری، فلسفی و تاریخی کم‌نظیر ما با زبان توانای فارسی بیان شده‌اند.

اولین جلسه کارگاه «آموزش خط سیریلیک تاجیکی» روز یکشنبه 5 اسفندماه 1403 با تدریس در مؤسّسۀ پژوهشی میراث مکتوب برگزار شد.

سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران در راستای تقویت تعاملات علمی و فرهنگی، دوره آموزشی در زمینه نسخه‌شناسی و فهرست‌نویسی را برای گروهی از دانشجویان دکتری زبان و ادبیات فارسی از کشور هندوستان برگزار می‌کند.

در دهمین جشنواره زبان فارسی در دانشگاه وستمینستر لندن، جایزه جهانی قند پارسی به علیرضا قیامتی از ایران و پروفسور اخلاق آهن از هند تعلق گرفت.