دکتر میرمجلسی، این پزشک فرهنگ‌دوست، بیش از سی هزار جلد کتاب فاخر فارسی را وقف کتابخانۀ مرکزی رشت که زیر مجموعۀ نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور است، نموده است.

مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب با همکاری اداره کل کتابخانه‌های عمومی استان گیلان آیین افتتاح کتابخانۀ دکتر سیدحسین میرمجلسی را برگزار می‌کنند.

به همت سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی، شمارۀ 17 نشریه الکترونیکی «شمسه»، منتشر شد.

انجمن علمی عرفان اسلامی ایران همایش بین‌المللی سالانه مطالعات عرفان اسلامی را با موضوع «عرفان، تصوف و هویت ایرانی در چند محور برگزار می‌کند.

دبیرخانه شانزدهمین جشنواره پژوهش و فناوری سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران اعلام کرد مهلت ارسال آثار برای شرکت در این جشنواره تمدید شده است.

«نصایح شاهرخی» تألیف جلال بن محمد قائنی، با تصحیح و تحقیق غلامرضا امیرخانی، از سوی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب چاپ و منتشر شد.

کیخسرو، یکی از شخصیت‌های کلیدی شاهنامه و اوستا است که در متون دوران اسلامی به عنوان فردی معنوی شناسایی می‌شود.

کتابخانه ملی جمهوری قزاقستان در آلماتی، میزبان شب ادبی-موسیقی با عنوان «رودکی و فردوسی ـ ستارگان جاودان ادبیات فارسی» بود.

سیدحسین نصر طی هفت دهه، با بیش از ۹۰ عنوان کتاب و ۶۰۰ مقاله، سهم توجه قابل توجهی در غنای میراث فکری اسلامی، از تصوف و فلسفه از یک سو، تا علم و هنر از سوی دیگر ایفا کرده است.

نشست نقد و بررسی کتاب «افسانه‌ها، قصه‌ها و حکایت‌ها در هنر سغدی» از سوی پژوهشکده هنرِ فرهنگستان هنر برگزار می‌شود.

نشست هفت‌خوان‌های پهلوانان در متن‌های حماسی منظوم و منثور و طومارهای نقالی، به همت گروه ادبیات خانه اندیشمندان علوم انسانی، با سخنرانی علی‌اصغر بشیری برگزار شد.

پس از برگزاری همایش «آذربایجان، دیپلماسی و تمامیّت ارضی ایران» چند تن از همراهان مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب، با نوشتن یادداشت‌هایی از مدیریت مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب برای برگزاری این همایش تقدیر کردند.

سید بن طاووس، فقیه، محدث، عارف و کتاب‌شناس برجسته‌ شیعه در قرن هفتم است؛ دانشمندی که عمر خویش را در خدمت به دانش، دعا و کتاب وقف کرد و آثارش تا امروز از منابع اصلی میراث مکتوب شیعه به‌شمار می‌آیند.

محمد رسولی: شاهنامه فردوسی ایرانی‌ترین کتاب در جهان است و بازخوانی علمی شاهنامه می‌تواند دریچه‌ای تازه به تاریخ، فلسفه و هویت ایرانی بگشاید.

نویسندگان «هان‌کتاب» برای بیان مفاهیم اسلامی، از مفاهیم مختلف دائویی، کنفسیوسی و بودایی (تعالیم سه‌گانه) استفاده کردند. بخشی از این کار به‌دلیل ویژگی خاص خط چینی بود، اما بخشی از آن هم به سبب معرفی اسلام برای طبقه نخبگان و دانشوران چین بود.