میراث مکتوب – قلندریه نام یک فرقه نبوده است. از قرن هفتم هجری به بعد قلندری نام یک جریان و مکتبی در تاریخ تصوف بوده که با آیین فتوت یا جوانمردی ارتباط داشته است.
قلندری خود به چندین طریقت تقسیم می‌شده است. طریقتهایی چون حیدریه و جوالقیه و جلالیه و بکتاشیه. یک گروه از قلندریه هم شاخه‌ای از طریقت نقشبندیه بوده‌اند که در ماوراءالنهر می‌زیسته‌اند و هنوز هم در کشور ازبکستان با نام دیوانه باقی مانده‌اند.
قلندرنامهای که با عنوان آداب الط‍‍‍ّّریق متن مصحح آن در این کتاب به خوانندگان محترم تقدیم می‌شود نوشتة پیر قلندران نقشبندی در سدۀ یازدهم هجری در ماوراءالنهر است که بابا حاجی عبدالرحیم عاقبت به خیر نامیده می‌شده است.
مهران افشاری پس از تصحیح و چاپ سه مجموعه از فتوت‌نامه‌ها اینک آداب الط‍‍‍ّّریق را بر اساس دو نسخة خطی تصحیح کرده و تعلیقاتی سودمند و خواندنی برای آن تألیف کرده و کتاب را با تازه‌ترین دست‌آوردهای تحقیقی خود دربارۀ قلندریه و پیوند قلندری با فتوت زیر عنوان «پژوهشی نو دربارة قلندریه» عرضه نموده است. کتاب حاضر تحقیقات او را دربارۀ فتوت تکمیل می‌کند.
باباحاجی عبدالرحیم، آداب الطریق (همراه با پژوهشی نو دربارۀ قلندریه)، تحقیق، تصحیح و توضیح: مهران افشاری، تهران، چشمه، ۳۹۲ صفحه، قطع: وزیری، شمارگان: 1000 نسخه، بها: 300000 ریال، 1395.