کد خبر:4160
پ
hayat-m

انتشار تذکره حیات خوشنویسان

حیات خوشنویسان تنها تذکرۀ منظوم گروهی از خوشنویسان هند و ایرانی، که تاکنون شناخته شده است، از سوی کتابخانه مجلس منتشر شد

میراث مکتوب – حیات خوشنویسان تنها تذکرۀ منظوم گروهی از خوشنویسان هند و ایرانی، که تاکنون شناخته شده است، از سوی کتابخانه مجلس منتشر شد.

«حیات خوشنویسان» تنها تذکرۀ منظوم گروهی از خوشنویسان هند و ایرانی است که تاکنون شناخته و توسط خوشنویسی هندی و شیعی مذهب و متعلق به خانواده ای اهل ادب و هنر سروده شده است، و یکی از اسناد ارزشمند ارتباطات فرهنگی هنری ایران و هند به شمار می رود. از آنجا که بخشی از این اثر، منظوم شدۀ تذکرۀ محمد بختاورخان است، مصحّح محترم، متن منثور احوال خطاطان را نیز ضمیمه ی این کتاب کرده است تا دو مرجع مهم در تاریخ خوشنویسی و خوشنویسان، برای اولین بار در ایران منتشر شود و به دست شیفتگان این هنر برسد.

«محمدحسین علوی، از خوشنویسانِ اهلِ ادب هندوستان اثرش را در سال ۱۲۷۷ ق./ ۱۸۶۰ م. منظوم کرده است. هنگامی که انگلستان بر هندوستان چیرگی داشت و شعله‌ی اشتراکات هند و ایران رو به خاموشی می‌رفت. بهادرشاه دوم، آخرین پادشاه گورکانی هند (حک: ۱۸۵۷-۱۸۳۷م.)، خوشنویس نیز بود و محمدحسین را ملقّب به «شیرین رقم» ساخت، و خود بعدها معزول و تبعید شد. در چنین زمانی سرودن تذکره‌ای دربارۀ کاتبان و خوشنویسان هند و ایران – از حضرت آدم تا سال کتابت نسخه در ۱۳۰۵ ق./ ۱۸۸۸ م. – و ثبت آن در تاریخ، بسیار ارزشمند است و در مطالعات تطبیقی هنر دو کشور سودمند.

بنابر اطلاعی که از همین تذکره به دست می‌آید، شاعری و خوشنویسی در خانوادۀ وی موروثی بوده و پدرش، حسن بن سعید، نیز از فرهیختگان زمان خود بوده که در سرایش شعر عربی و کتابت قرآن مهارت داشته و در طریق درویشی گام می‌زده است.

تنها نسخه‌ی مورد استفاده در این تصحیح نسخۀ بسیار سالم و خوانایی است در موزۀ سالارجنگ حیدرآباد به شمارۀ ۱۴۳۴، که به خطِّ نستعلیق خوانا در سال ۱۳۰۵ ق. کتابت شده است. این نسخه بنابر انجامه اش، پاکنویسی است که به نظر سراینده رسیده و اصلاح شده است.

از آنجا که این نسخه مورد تأیید مؤلف قرارگرفته و نسخه ای دیگر هم به دست نیامده، نسخۀ یادشده اساس این تصحیح قرار گرفت. کاتب هم مانند ناظم اثر، زبان مادری اش فارسی نبوده و ازین رو سهوهایی از قلمش به این نسخه راه یافته که چه بسا برای مؤلف نیز قابل تشخیص نبوده است.

مصحح این تذکره، به دو دلیل بخش احوالِ خطاطان از کتاب «مرآت العالم» بختاورخان (ف. ۱۰۹۶ ق.) را نیز ضمیمه است: نخست این که تاکنون در ایران انتشار نیافته بود و دیگر این که محمدحسین خود یادآوری کرده که بخش عمده ای از «حیات خوشنویسان» را بر مبنای اطلاعات منثور بختاورخان، منظوم ساخته است. احوالِ خطاطان در مرآت العالم پیشتر با نام «تذکرۀ خطاطان» شناخته شده و در نسخۀ خطی مورد استفاده نیز با نام «تذکرۀ خطاطین» معرفی شده است، اما چون بختاورخان، خود این اثر را «احوال خطاطان» نامیده بود، همین نام از سوی مصحح ترجیح داده شد. وی این بخش از کتاب مرآت العالم را بر مبنای دو متن، یکی چاپ لاهور (در ۱۹۷۹ م.) و دومی نسخۀ خطی موزۀ سالارجنگ، با رقم: «کتبه حقیر شیرین رقم» (ش ۳/۶۰۰) تصحیح کرده است.

همچنین برای استفاده بهتر از این اثر وی نمایه هایی شامل نمایه اشخاص، جای ها، لقب ها، خطاب ها و تخلّص ها، خط ها و اصطلاحات، و کتاب ها ترتیب داده و در انتهای اثر قرار داده است.

در انتهای کتاب فهرست منابع نیز به تفکیک کتاب های چاپی، نسخه های خطی و مقالات در انتها درج شده است.

حیات خوشنویسان با قطع وزیری، و به قیمت ۲۵۰۰۰۰ریال، در نیمه مهرماه ۹۲ به بازار کتاب عرضه شده است.

این کتاب به تصحیح و توضیح دکتر حمیدرضا قلیچ ‌خانی نگاشته شده است.

منبع: کتابخانه مجلس شورای اسلامی

مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
تهران، خیابان انقلاب اسلامی، بین خیابان ابوریحان و خیابان دانشگاه، شمارۀ 1182 (ساختمان فروردین)، طبقۀ دوم، واحد 8 ، روابط عمومی مؤسسه پژوهی میراث مکتوب؛ صندوق پستی: 569-13185
02166490612