این کتاب براساس نسخه خطی کتابخانه آیت‌الله العظمی گلپایگانی قدس سره الشریف در قم تصحیح شده است. این نسخه به شماره ۴۷۶۳ در کتابخانه مرحوم آیت الله گلپایگانی موجود است.
این کتاب از سوی محمد بن عبدالفتاح تنکابنی معروف به فاضل سراب تألیف شده که حاوی مباحثی در اصول دین و امامت ائمه شیعه اثنی عشری است و در سال ۱۱۱۴ هجری قمری در عهد صفوی به زبان فارسی تألیف شده است. مقبره فاضل سراب با عنوان تکیه سراب در تخت فولاد اصفهان واقع شده است.
مباحث ارائه شده در زمینه امامت در کتاب ضیاء القلوب مفصل بوده و به صورت استدلالی ارائه شده است. این کتاب ترجمه‌ای است از کتاب سفینه‌النجاه که مؤلف به زبان عربی تألیف نموده بود، و سپس آن را به زبان فارسی برگردانده است.
غرض اصلی از نگارش کتاب مباحث امامت بوده است و در بحث امامت بیشترین نظر مؤلف در سه موضوع اثابت امامت مولی الموحدین حضرت امیرالمؤمنین (ع)، ابطال امامت خلفای جور و غاصبان این منصب و مطاعن خلفای ثلاثه است.
محمد بن عبدالفتاح، معروف به سراب است که از جمله حکیمان، فقیهان و محدثان اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم است.
وی مقدمات علوم اسلامی را در مدارس تنکابن فرا گرفت، سپس به اصفهان رفت و از علمای برجسته اصفهان مانند محمدتقی مجلسی، محمدباقر مجلسی و آقاحسین خوانساری بهره‌مند شد.
تنکابنی در زمینه فقه شاگرد محمدباقر سبزواری مؤلف ذخیره المعاد و در فلسفه شاگرد رجبعلی تبریزی بود. تنکابنی از محمدباقر سبزواری، محمدباقر مجلسی، محمدعلی استرآبادی، شیخ علی مشهدی معروف به علی صغیر و علی بن محمد معروف به علی کبیر و محمدصادق حسینی اجازه روایت گرفته است و سلسله اجازه محدثان دو قرن بعد نیز به او منتهی می‌شود.
تنکابنی رساله‌های متعددی در موضوعات گوناگون علوم اسلامی به زبان فارسی و عربی مانند رساله فی تحریر شبهه التوحید، پاسخ به شبهه قائلین به وحدت وجود، سفینه النجاه در کلام و حاشیه بر زبده البیان فی تفسیر آیات الاحکام را تدوین کرده است.
«ضیاء القلوب» مباحثی در اصول دین و امامت ائمه شیعه اثنا عشریه به زبان فارسی است که توسط علامه محمد بن عبدالفتاح تنکابنی معروف به فاضل سراب (۱۰۴۰-۱۱۲۴ ق) نگاشته شده و تصحیح و تعلیق آن توسط سید صادق حسینی اشکوری انجام گرفته است.
این کتاب دو جلدی را نشر مجمع ذخائر اسلامی در قم منتشر کرده است.
منبع: کتابخانه مجلس شورای اسلامی