میراث مکتوب – می توان گفت که رکن اصلی تدوین تاریخ هر قومی احیای اسناد و اوراق گذشتگان آن است. خوشبختانه در ایران طی چند دهه گذشته این موضوع مورد اقبال فراوان قرار گرفت و هزاران برگه سند تاریخی، شناسایی و مورد بارخوانی قرار گرفت. طی چند دهه گذشته، میل به این موضوع در بین مورخین و محققین فزونی یافته که پیامد آن تدوین کتب و مقالات متعددی در زمینه شناسایی اسناد تازه یاب، طی این مدت بوده است. دوره قاجاریه را می توان عصر فزونی مکاتبات و نامه نگاری های رجال دانست. در گذر زمان، بخشی از این مکتوبات که حجم بی شماری را شامل می شود، در قالب مجموعه های پراکنده نزد اشخاص مختلف قرار گرفت و یا در برخی سازمانهای اداری مراکز نگه داری اسناد طبقه بندی شده است.
مجموعه اسناد گزارش های پراکندۀ حکام ولایات ایران (مربوط به دربار قاجاریه) را می توان در زمره آثاری معرفی نمود که به قصد معرفی تعدادی از نامه های تازه یاب از رجال عصر ناصری و مظفری، بازخوانی و بازنویسی شده است. اسنادی که گر چه نسبت به میراث برجای مانده بسیار اندک است، اما حاوی نکات مهمی می باشد که مطمئناً برای اهل پژوهش، مرور آن مفید است. این نامه ها که اکثراً از طرف حکام نواحی مختلف ایران است، بی شک آینه ای تمام نما از وضعیت ناگوار زندگی مردمان قدیم ایران به شمار می رود.
دربارۀ کتاب حاضر ذکر چند نکته لازم است:
۱- در این اثر، هفتاد و پنج برگه سند که متشکل از نامه ها و گزارش های گوناگون از ولایات مختلف ایران بوده، به صورت کامل بازنویسی شده است.
۲- دوره نگارش این اسناد از اواخر سلطنت ناصرالدین شاه تا سلطنت محمدعلی شاه قاجار می باشد.
۳- در برخی نامه ها و گزارش ها مشکلات و معضلات متعدد مردم نواحی مختلف ایران گفته شده است.
۴- شناسایی کامل هویت برخی از این اسناد، به دلیل به دست نیامدن پاکت های نامه این اسناد، مقدور نیست.
۵- زیبایی منحصر به فرد هنر خطاطی کاتبان گذشته در تک تک اسناد محسوس است.
۶- در انتهای کتاب برای تکمیل انگیزه احیای اسناد تاریخی و به تصویر کشاندن زیبایی های جانبی اسناد تاریخی، تصویر مهرهای صاحبان نامه ها نیز آورده شده است.
اسناد گزارش‌های پراکنده حکام ولایات ایران (مربوط به دربار قاجاریه)؛ به کوشش منوچهر ستوده و علی امیری؛ تهران: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی؛ چاپ اول: ۱۳۹۱؛ در قطع رقعی؛ با ۲۰۸ صفحه مصور منتشر شده است.
مجموعه اسناد گزارش های پراکندۀ حکام ولایات ایران (مربوط به دربار قاجاریه) را می توان در زمره آثاری معرفی نمود که به قصد معرفی تعدادی از نامه های تازه یاب از رجال عصر ناصری و مظفری، بازخوانی و بازنویسی شده است. اسنادی که گر چه نسبت به میراث برجای مانده بسیار اندک است، اما حاوی نکات مهمی می باشد که مطمئناً برای اهل پژوهش، مرور آن مفید است. این نامه ها که اکثراً از طرف حکام نواحی مختلف ایران است، بی شک آینه ای تمام نما از وضعیت ناگوار زندگی مردمان قدیم ایران به شمار می رود.
دربارۀ کتاب حاضر ذکر چند نکته لازم است:
۱- در این اثر، هفتاد و پنج برگه سند که متشکل از نامه ها و گزارش های گوناگون از ولایات مختلف ایران بوده، به صورت کامل بازنویسی شده است.
۲- دوره نگارش این اسناد از اواخر سلطنت ناصرالدین شاه تا سلطنت محمدعلی شاه قاجار می باشد.
۳- در برخی نامه ها و گزارش ها مشکلات و معضلات متعدد مردم نواحی مختلف ایران گفته شده است.
۴- شناسایی کامل هویت برخی از این اسناد، به دلیل به دست نیامدن پاکت های نامه این اسناد، مقدور نیست.
۵- زیبایی منحصر به فرد هنر خطاطی کاتبان گذشته در تک تک اسناد محسوس است.
۶- در انتهای کتاب برای تکمیل انگیزه احیای اسناد تاریخی و به تصویر کشاندن زیبایی های جانبی اسناد تاریخی، تصویر مهرهای صاحبان نامه ها نیز آورده شده است.
اسناد گزارش‌های پراکنده حکام ولایات ایران (مربوط به دربار قاجاریه)؛ به کوشش منوچهر ستوده و علی امیری؛ تهران: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی؛ چاپ اول: ۱۳۹۱؛ در قطع رقعی؛ با ۲۰۸ صفحه مصور منتشر شده است.
معرفی کتاب از زکیه بیات