میراث مکتوب- «کَتَبَها راجیا الی الله یاقوت المستعصمی فی سَنَه خمس و ثلاثین و ستمائه». این رقم یاقوت مستعصمی، خوشنویس صاحب‌نام عصر عباسیان و بعدها دربان مغولان، بر قرآنی در گنجینه کتابخانه و موزه ملی ملک است. خوش‌نویسی که داستان‌های بسیار از شیفتگی‌اش به این هنر و ارادت‌اش به درگاه حق برجای مانده است.
به گزارش روابط عمومی موسسه کتابخانه و موزه ملی ملک، موقوفه آستان قدس رضوی، جمال‌الدین ابوالدر یاقوت بن عبدالله مستعصمی بغدادی کاتب الدیوان مستعصم آخرین خلیفه عباسیان، خطوط شش‌گانه را با چنان مهارتی می‌نوشت که شهرت‌اش تا به امروز پایدار مانده است.
او خوش‌نویسی چیره‌دست در کتابت قرآن کریم بود و با اصلاح خط نَسخ، سبکی ویژه را در نگارش مصحف شریف پایه گذاشت. یاقوت پس از حمله مغولان به بغداد، در حمایت عطاملک جوینی درآمد و تا پایان زندگی در بغداد ماند. قبله الکتاب در سال 698 قمری در بغداد درگذشت و گفته می‌شود در کنار آرامگاه احمد بن حنبل، فقیه مشهور به خاک سپرده شده است.
مصحف شریف یادگار از او در گنج‌خانه کتابخانه و موزه ملی ملک، کتابتِ سال 635 قمری به خط نَسخ کهن و ریحان است. یاقوت در هر صفحه سه خط درشت به خط ثلث با زر یا لاجورد و بقیه را با مرکب مشکی نوشته است. مُذهِّب اثر، کم از خوشنویس نگذاشته، دو صفحه نخست را به تذهیبی زیبا آراسته و دعای ختم مصحف شریف را در ترنجی پوشیده از زر نشانده و پیرامون‌اش را با تذهیبی ظریف زینت داده است. این نسخه بی‌همتا سرانجام با جلدی چرمین پوشیده شده است.
