میراث مکتوب- از ۱۱ اثری که ثبت جهانی شده، توفیق نگارش مطالب، تهیه، تنظیم و تشکیل پروندۀ ۴ اثر جهانی، دو اثر برای ثبت مشترک و منطقه‌ای و سه اثر ثبت ملی، نصیب این خادم، به عنوان عضو حقیقی کمیتۀ حافظۀ جهانی The memory of the world شده است. در مراحل ویرایش و ثبت، یونسکو مستقیماً با میراث مکتوب مکاتبه می‌کرد. ثبت آثار مولانا حدود ۷ سال به طول انجامید، داستانش مفصل است. نامه از یونسکو دارم که ثبت اولیه مثنوی مولوی به تأیید کمیته مشورتی رسید. نمی‌دانم کوتاهی از ما بود یا تلاش و عزم طرف مقابل که موضوع را عوض کردند و مجدداً کمیتۀ مشورتی نامه داد که بروید با کشور جمهوری ترکیه، مثنوی را ثبت مشترک کنید. ترکیه هم از ۱۲ کشور دعوت کرد و اعلام کرد که ثبت کلیات مولانا بهتر است. کشورهایی که حتی نسخۀ قابل دفاعی برای ثبت ارائه نکردند. در مراحل تدوین پرونده‌ها، برخی از جمله جمهوری آذربایجان و افغانستان و… به دلایل فنی و عدم همکاری، از رده خارج شدند و برخی دیگر نسخی از کلیات نداشتند، با این حال، یونسکو برای ترویج و حفظ صلح و دوستی که فلسفه تشکیل آن است، مدارا کرد و تسامح به‌خرج داد و صلاح دانست مجموعۀ آثار را به نام چند کشور ثبت کند. البته مطالب پرونده همان است که ما نوشتیم و برخی اطلاعات اضافه دیگران را در جلسات وبیناری حذف و اصلاح کردیم. آثار مولانا (مثنوی، دیوان کبیر، مکتوبات، فیه ما فیه و مجالس سبعه) همه به فارسی است، نه شعر و عبارات ترکی در آنهاست و نه مکتوبات مولانا خطاب به سلاجقۀ روم، به ترکی است. ثبت آثار فارسی مولانا، افتخاری بزرگ برای ایران و میراث مکتوب است. با این ثبت، رویکرد و توجه جهان به مولانا دوچندان می‌شود.
شوربختانه دوسالی است که این کمیته، بی‌دلیل تعطیل است و پیگیری برای برگزاری آن بی‌نتیجه.