میراث مکتوب- نشست میراث مکتوب، گنجینۀ دانش ایران، عنوانی بود که به پیشنهاد دکتر پرویز اذکائی برای این نشست انتخاب شد.
در این نشست پرویز اذکائی، علی‌محمدی، جواد محقق، علی‌اصغر بشیری، علیرضا ذکاوتی قراگزلو و عاطفه زارعی دربارۀ «میراث مکتوب؛ گنجینه دانش ایران» سخن گفتند.
این نشست صبح روز چهارشنبه بیست‌و دوم تیرماه، در تالار مرکز همایش‌ها و مطالعات کتاب و کتابخوانی استان همدان، کتابخانه عمومی شهید مظاهری شهر مریانج، با همکاری مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب، سازمان اسناد و کتابخانه ملی و نهاد کتابخانه‌های عمومی استان همدان برگزار شد.
قرار بود بنده دربارۀ میراث مکتوب و همدان سخنرانی کنم. البته مطالبی دربارۀ خدمات همدانی‌ها بویژه جناب اذکائی به احیاء میراث مکتوب ایرانی، آماده کرده بودم که مختصراً بیان کردم. خوشبختانه این بخش، به صورت زنده در اینستاگرام ضبط و سپس پخش شد و الان هم در صفحۀ میراث مکتوب قابل دسترسی است.
اما برگزارکنندگان و سخنرانان محترم، بنده را غافلگیر کردند و هر یک از راه لطف و محبت، مطالبی گفتند که این بیت شعر سعدی را بیاد آوردم و به این مناسبت خواندم:
هم تازه رویم هم خجِل، هم شادمان هم تنگدل
کز عهده بیرون آمدن، نتوانم این اِنعام را
دکتر اذکائی از اهمیت سه نشریه میراث مکتوب و مفید بودن مقالات آن و از آشنایی و دیدارش با مرحوم دانش‌پژوه از میراث مکتوب و بنده گفتند و بنده‌نوازی‌ها فرمودند. جناب ذکاوتی‌‌قراگزلو هم دربارۀ تحقیقی بودن کتابهای میراث مکتوب، نکات ارزشمندی فرمودند. اینکه این مؤسسه در ۲۸ سال خدمت، در صراط مستقیم تحقیق و تصحیح، کار‌ها را پی‌گرفته و از پراکنده‌کاری پرهیز نموده؛ از ثبات کار مؤسسه گفتند و معتبر بودن منشورات مؤسسه … .
دکتر علی‌محمدی و دکتر بشیری و جناب جواد محقق نیز، هر یک دربارۀ بخش‌های دیگری از فعالیت‌های میراث مکتوب، سخن گفتند که خودم به بعضی از آنها توجه نکرده بودم.
جلسه بیشتر به تعریف و تمجید گذشت و کسی انتقادی نکرد و این نقطۀ منفی این نشست بود. اما به هر حال، در نوع خود نشستی متفاوت و دلپذیر بود. به نظرم رسید می‌توان هر ماه در یکی از شهرهای کشور، چنین نشست‌هایی برای معرفی نقش و جایگاه نسخ خطی و میراث مکتوب در تقویت بنیان‌های ادبی، فرهنگی و هویت ملی برگزار کرد که طبعأ حضور استادان و پژوهشگران شهرها و استان‌ها موجب رونق و والایی آن خواهد شد.
میزبان این نشست، نهاد کتابخانه‌های عمومی استان همدان بود که با همکاری سازمان اسناد و کتابخانه ملی، زحمت تشکیل این نشست علمی را کشیده بودند.
در پایان جلسه، خانم دکتر زارعی، مدیرکل محترم کتابخانۀ عمومی همدان، لوح تقدیری مرحمت کردند. بنده هم لوح تقدیری با خود برده بودم و به استاد اذکائی تقدیم نمودم.
عصر هم در جمع دوستداران فردوسی حاضر شدم؛ نشستی که به همت انجمن شاهنامه‌خوانی چکاد همدان در حیاط برج تاریخی قربان (که بنایی بجای مانده از دورۀ سلجوقی است) برگزار شد. این فعالیت ادبی که به همت جناب زرندی سردبیر نشریه همدان‌نامه انجام شد، قابل ستایش است و چه خوب که در تمام شهرهای ایران این نوع شاهنامه‌خوانی‌‌ها برگزار شود و جوانان با مهمترین متن حماسی فارسی ایرانی بهتر آشنا شوند؛ موضوعی که برای بازپروری روحیۀ حماسی و تقویت حسّ وطن‌دوستی برای جوانان، همیشه لازم و ضروری بوده‌است.
اکبر ایرانی
مدیرعامل مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب
