کد خبر:12005
پ
nosakh_2

نقد معيارهای سنجش اعتبار دست‏نويس‏های فارسی

متون تاریخی و ادبی از لحظه گردآوری دست‏نویس‏ها تا انتشار اثر مراحل گوناگونی را پشت سر می‏گذارند.

میراث مکتوب – متون تاریخی و ادبی از لحظه گردآوری دست‏نویس‏ها تا انتشار اثر مراحل گوناگونی را پشت سر می‏گذارند.

در این فرایند، مهم‏ترین و تاثیرگذارترین مرحله تصحیح متن است. در تصحیح، نخست دست‏نویس یا دست‏نویس‏های متن موردنظر ارزیابی می‏شود. این ارزیابی پایه اصلی فن تصحیح متن است و به میزانی كه با روش‏های علمی و دقت ‏نظر بیش‏تری توام باشد، متن تصحیح‏شده دقیق‏تر و اصیل‏تری عرضه خواهد شد. در این نوشته معیارهای سنجش اعتبار دست‏نویس‏های فارسی به‏اعتبارِ كاتبان، مویدان، زمان كتابت، تبار، و سبك دست‏نویس‏ها به پنج دسته كلی تقسیم‏ و هریك از این معیارها بازشناسی و سپس نقد و بررسی شده است. در پایان مشخص شده كه هیچ‏یك از این معیارها به‏تنهایی نمی‏تواند معیار سنجش قرار گیرد و بهترین روش برای سنجش اعتبار دست‏نویس‏ها استفاده تلفیقی از دو یا چند معیار براساس كمیت و كیفیت دست‏نویس‏هاست.

متن کامل این مقاله نوشتۀ مجتبی مجرد که در شمارۀ جدید پژوهش نامۀ انتقادی متون و برنامه های علوم انسانی منتشر شده است اینجا بخوانید.

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید

مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
تهران، خیابان انقلاب اسلامی، بین خیابان ابوریحان و خیابان دانشگاه، شمارۀ 1182 (ساختمان فروردین)، طبقۀ دوم، واحد 8 ، روابط عمومی مؤسسه پژوهی میراث مکتوب؛ صندوق پستی: 569-13185
02166490612