میراث مکتوب – نسخ خطي از مهم ترين اركان فرهنگي بشر و نشانگر تاريخ و تمدن يك سرزمين از زواياي مختلف مي باشند. از آنجا كه زبان فارسي بيش از چهارصد سال زبان رسمي شبه قاره هند بوده، نسخ خطي فارسي بسيار زيادي در كتابخانه ها و مراكز اسناد اين كشور يافت مي شود كه هريك از اين آثار، ميراث ارزشمندِ فرهنگي و تاريخي شبه قاره و ايران به شمار مي آيند.
از اين رو با در نظر گرفتن گستره زبان و ادب فارسي در هند و با هدف صيانت از اين ميراث فرهنگي، مطالعه در حوزۀ نسخ خطي فارسيِ موجود در مجموعه هاي اين كشور ضروري به نظر ميرسد. در اين مقاله با استفاده از روش مروري- كتابخانه ای و سندي، ضمن معرفي نسخ خطي، به گردآوري و ارائۀ فهرست نامه هاي اين آثار در كتابخانه ها و مراكز اسناد هندوستان پرداخته مي شود. يافته هاي اين پژوهش حاكي از آن است كه تاكنون 135 عنوان فهرست نامه از نسخ خطي فارسي در هند تنظيم و تدوين شده كه در 39 كتابخانه و مركز اسناد اين كشور نگهداري مي شوند. طبيعتاً محتمل است كه درصد زيادي از اين آثار به دليل شرايط نامناسب حفاظت و نگهداري، از بين رفته و يا مهجور مانده، به ثبت نرسيده باشند.
ادامه این مقاله نوشته بتول کیخا که در فصلنامه مطالعات شبه قاره ، سال ششم، شماره 20 منتشر شده است اینجا بخوانید.