ميراث مكتوب – کتابخانۀ سلطنتی پیشینه‌ای طولانی دارد، در کتاب مشهور رستم التواریخ روایت شده که شاه سلطان حسین آخرین پادشاه سلسله صفویّه علاقهٔ ویژه‌ای بر گردآوری کتاب داشت و کتابخانۀ خوبی در دربار خود ترتیب داده بود که مشتمل بر مجلّدات نفیس فراوان بود، اما لابد این کتابخانه در تهاجم افاغنه از میان رفته و متفرق شده است. پس از آن نادرشاه نیز با آن که فراغت چندانی نداشت کتابخانه ای برای خود ترتیب داد و میرزا مهدی خان استرآبادی منشی خود و مورخ رسمی دربار را به ریاست آن برگماشته بود. بازماندۀ این کتابخانه از جمله نسخۀ نفیس جهانگیرنامه که نادر آن را از هند آورده بود به کتابخانه سلطنتی ایران رسید که در عصر فتحعلیشاه بنیاد جدیدی برای آن نهاده شد و نشاط اصفهانی شاعر نام آور مسئولیت آن را عهده دار شده بود. این کتابخانه در عصر محمدشاه به فعالیت خود ادامه داد. اما این شاه مردی نظامی بود و به کتاب دلبستگی چندان نداشت. در نامه ای که از او در نامه بهارستان منتشر کرده ام وقتی که از وی خواسته شده مواجب کتابدار را افزایش دهد، در حاشیه سؤال کرده است که کتابدار چه شغلی است؟ به هر حال این کتابخانه در عصر وی تحت نظر حاج میرزا آقاسی صدراعظم صوفی‌منش وی اداره می‌شد.
ادامه مقاله «فهارس کتابخانه سلطنتی و ضرورت چاپ و نشر آنها» كه در ارج نامه استاد محمدعلی موحد منتشر شده است بر روی فايل زير بخوانيد.
اخبار مرتبط
………………………………………………….
احکام چله نشینی در عرفان اسلامی
قضا و مَقْضی از دیدگاه مولوی و ابن عربی
وجهی از وجوه احوال و آثار حاج محمدآقا نخجوانی
نسبت میان نظر و عمل به رأی مایستر اکهارت
ابراهیم پورداود و رستخیز ایران در جنگ اول جهانی
در حُسنِ کار موحد و نقدِ ابن عربی
بازبینی مکتوبات مولانا جلال الدّین بلخی رومی و نقد نقدهای آن
مقبرة الشعرا و سابقۀ تاریخی آن
ترجمه منظوم سخنان حضرت محمد (ص)
خاتم و نقش پیدا و پنهان آن در بیتی از حافظ
بررسی جایگاه شناسانه حافظ و مولوی در ارتباط با محیط اجتماعی
نمونه ای نادر از سنجش زمان در کتاب هفتم دینکرد
