میراث مکتوب – قرة العین در شمار متون کهن فارسی است که نه از نام نویسنده اش به درستی آگاهیم و نه دورۀ نگارش آن را می دانیم. 
همین اندازه از مندرجات متن می توان پی برد که نویسنده در محدودۀ حکومتی غزنویان می زیسته است چرا که از میان پادشاهان ایران، صرفاً از پادشاهان این سلسله با عناوینی ستایش آمیز یاد می کند.
برای نمونه در جایی (ص 123) از سلطان ابراهیم بن مسعود بن محمود غزنوی (451 – 492 ق) به عنوان شخصی درگذشته چنین یاد می کند:
«در عهد سلطان کریم ابراهیم چون مشطب را به رسالت غزنین فرستاد (ند) آن روز که به غزنین آمد …»
ادامه این مطلب نوشته علی صفری آق قلعه را که در شماره 58 و 59 دوماهنامه گزارش میراث منتشر شده است اینجا بخوانید.