ميراث مكتوب – کتاب جشن‌ها و آیین‌های ایرانی (با تکیه بر اسطوره و مردم‌شناسی) به نویسندگی حسام‌الدین مهدوی توسط انتشارات افکار منتشر شده است.
در این نوشتار سعی شده مبانی و اصول جشن‌های کهن، زمینه و ریشه‌های شکل‌گیری و نمودهای آن در فرهنگ ایرانی مورد کاوش قرار گیرد.
جشن واژه‌ای است که در اوستا به صورت یَسَنَ، در زبان پهلوی یَزَشنه و در سانسکریت به صورت یَنچه، در کل به معنای ستایش و نیایش نوشته شده است و امروزه به معنای آیین‌های شادمانی به کار می‌رود. آنچه از جشن به ذهن خطور می‌کند، همان شادی، پایکوبی، سرور و امثال این واژه‌ها است.
در اين كتاب سعی شده مبانی و اصول جشن‌های کهن، زمینه و ریشه‌های شکل‌گیری و نمودهای آن در فرهنگ ایرانی مورد کاوش قرار گیرد. همچنین تلاش نگارنده بر آن بوده است که با رعایت اصل فراغت از هر نوع جانب‌‌داری همۀ جشن‌هایی که در میان اقوام ایرانی برگزار می‌شود، بررسی شوند.
حسام‌الدين مهدوی در فصل اول اين كتاب اسطوره و آیین را بررسي كرده و سپس به منابع اساطیر ایرانی پرداخته است. تقویم و گاه‌شماری جشن و توضيحاتي درباره جشن ها از ديگر مطالبي است كه مولف در اين اثر درباره آن سخن گفته است.
به اعتقاد نويسنده در بررسی جشن‌های ایرانی این مطلب دریافت می‌شود که آنچه در این جشن‌ها همواره مورد احترام و پاسداشت است، انسان، طبیعت، شادمانی و نیز طلب برکت است.
مهدوی، حسام‌الدین، جشن ها و آیین های ایرانی، تهران، افكار، 288 صفحه، 1392.