تنها اثر مستقلی که درباره این تفسیر نگاشته شده، مقاله‌ای است تحت عنوان «مفسر فقیه، علامه حویزی و تفسیر صوافی الصافی» از مرحوم علامه رضواتی که در مجله بینات در زمستان سال 75 شماره 12 منتشر شده است.
درباره مولف جز اطلاعاتی در ذریعه، و کلماتی چند از شاگردش حزین لاهیجی و سید عبدالله جزائری نقل نشده است.
علامه روضاتی نوشته است: تا زمان تحریر این مقاله، نام این دانشمند متبحر جز در آنچه نوشتیم، در هیچ یک از آثار باقیمانده قرن 11 و 12 مانند ریاض العلما، أمل الآمل، و تکمله قزوینی، لؤلؤه البحرین، تحفه العالم میر عبداللطیف شوشتری و اجازه‌نامه‌های آن اعصار دیده نمی‌شود.
خوشبختانه از ادیب مفسّر و مدرس فقه و حدیث، آثار زیادی به جای مانده که فهرست 24 اثر تألیفی وی را شیخ آقابزرگ در الکواکب المنتشره و ذریعه یا دیگران یاد کرده‌اند که کلیه این آثار به زبان عربی است.
نسخه این تفسیر ابتدا نزد ابوالمجد آقارضا اصفهانی و حاج ملاباقر شوشتری بوده است و نسخه تنها نسخه شناخته شده از این تفسیر است که تحت تملک آیت الله سید محمدعلی روضاتی درآمده است.
علامه روضاتی درباره مشخصات نسخه‌شناختی این کتاب می‌گوید: نسخه موجود، اصل خط مفسر است در 231 برگ و یک برگ عطف و دیگری بدرقه که مجموعه 233 برگ (466 صفحه) است. به حجم 22 در 30 سانتی‌متر. هر صفحه دارای 22 سطر به خط درشت جلی خوانا با مرکب سیاه ممتاز، بر روی کاغذ هندی ضخیم و خوب رایج زمان.
مبنای کار مصحح مستندسازی کلمات مؤلف بر متون کهن بوده است.
«تفسیر صوافی الصافی» تألیف شیخ یعقوب بن ابراهیم الحویزی البختیازی (1147ه) به تصحیح سید صادق حسینی اشکوری و همکاری سید محمود نریمانی و شیخ مهدی طالعی در 479 صفحه از سوی مجمع ذخائر اسلامی در سال 93 منتشر شده است.
منبع: كتابخانه مجلس شورای اسلامی