میراث مکتوب – این کتاب تصحیح تازهای است از شاهنامه فردوسی بر پایه مهمترین دستنویسهای موجود، مانند دستنویس موزهی بریتاینا، فلورانس و …
دستنویس سنژوزف که به تازگی در بیروت یافت شده و تصحیح حمدالله مستوفی نیز برای نخستین بار در این تصحیح انتقادی بررسی شدهاند.
بخش دیگر این اثر شرح یکایک ابیات، تعابیر کنایی، مجازی، استعاری و … است، به همراه گزارش ریشه شناسی واژگان متن و بررسی درونمایهها، رویدادها، شخصیتها و خویشکاری آنها و نیز مقایسهی شان با متون همزمان و ناهمزمان.
برگردان عربی شاهنامه از فتح بن علی بنداری اصفهانی در اوایل قرن هفتم، برگردان منظوم انگلیسی برادران وارنر، فهرست واژههای گزارش شده، فهرست واژههای پارسی باستان، اوستایی، پهلوی اشکانی، ساسانی و … فهرست واژههای عربی، فهرست واژه های غیر عربی و غیر ایرانی، فهرست نام مکان و کسان، بیتیاب و کتابنامه از بخشهای دیگر این کتاباند.
دستنویس ها و چاپهای برگزیده در تصحیح این اثر که مورد بررسی قرار گرفتهاند عبارتند از:
•دستنویس موزهی بریتانیا
•دستنویس کتابخانه شرقی، وابسه به کتابخانهی سنژوزف بیروت
•شاهنامهی حاشیهی ظفرنامه
•دستنویس کتابخانهی ملی فلورانس
•دستنویس کتابخانهی لنینگراد
•دستنویس موسسهی خاورشناسی آکادمی علوم روسیه
•دستنویس دیگرِ موسسه خاورشناسی آکادمی علوم روسیه
•دستنویس کتابخانه طوپقاپوسرای استانبول
در کنار این دستنویس های متفاوت و مختلف شاهنامه از نظر کیفی و کمی، چاپهای مسکو، خالقی مطلق، قریب- بهبودی، جیحونی و نیز چاپهای بمبئی و ترنر ماکان، ژول مول و بروخیم نیر مورد استفاده قرار گرفته است.
شاهنامهی فردوسی، تصحیح انتقادی و شرح یکایک ابیات نوشته مهری بهفر است که دفتر یکم آن در ۱۰۵۶ صفحه توسط انتشارات فرهنگ نشر نو منتشر شده است.
دستنویس سنژوزف که به تازگی در بیروت یافت شده و تصحیح حمدالله مستوفی نیز برای نخستین بار در این تصحیح انتقادی بررسی شدهاند.
بخش دیگر این اثر شرح یکایک ابیات، تعابیر کنایی، مجازی، استعاری و … است، به همراه گزارش ریشه شناسی واژگان متن و بررسی درونمایهها، رویدادها، شخصیتها و خویشکاری آنها و نیز مقایسهی شان با متون همزمان و ناهمزمان.
برگردان عربی شاهنامه از فتح بن علی بنداری اصفهانی در اوایل قرن هفتم، برگردان منظوم انگلیسی برادران وارنر، فهرست واژههای گزارش شده، فهرست واژههای پارسی باستان، اوستایی، پهلوی اشکانی، ساسانی و … فهرست واژههای عربی، فهرست واژه های غیر عربی و غیر ایرانی، فهرست نام مکان و کسان، بیتیاب و کتابنامه از بخشهای دیگر این کتاباند.
دستنویس ها و چاپهای برگزیده در تصحیح این اثر که مورد بررسی قرار گرفتهاند عبارتند از:
•دستنویس موزهی بریتانیا
•دستنویس کتابخانه شرقی، وابسه به کتابخانهی سنژوزف بیروت
•شاهنامهی حاشیهی ظفرنامه
•دستنویس کتابخانهی ملی فلورانس
•دستنویس کتابخانهی لنینگراد
•دستنویس موسسهی خاورشناسی آکادمی علوم روسیه
•دستنویس دیگرِ موسسه خاورشناسی آکادمی علوم روسیه
•دستنویس کتابخانه طوپقاپوسرای استانبول
در کنار این دستنویس های متفاوت و مختلف شاهنامه از نظر کیفی و کمی، چاپهای مسکو، خالقی مطلق، قریب- بهبودی، جیحونی و نیز چاپهای بمبئی و ترنر ماکان، ژول مول و بروخیم نیر مورد استفاده قرار گرفته است.
شاهنامهی فردوسی، تصحیح انتقادی و شرح یکایک ابیات نوشته مهری بهفر است که دفتر یکم آن در ۱۰۵۶ صفحه توسط انتشارات فرهنگ نشر نو منتشر شده است.