میراث مکتوب – از افضل‌الدّین بدیل بن علی خاقانی شروانی، شاعر بزرگ قرن ششم، علاوه بر دیوان و مثنوی ختم‌الغرایب، نامه‌هاو منشآتی به یادگار مانده است.
ارزش ادبی این نامه‌ها همراه با اطّلاعات مهمّی دربارۀ زندگی شاعر و حوادث عصر او، اهمّیت زیادی به این نوشته‌‌ها داده است، اما دشواری‌ها و غرابت خاص متن به کاستی پژوهش دربارۀ آن انجامیده است. تصحیح این نامه‌ها با تلاش محمّد روشن و در سایۀ راهنمایی‌ها و گره‌گشایی‌های بزرگانی مثل مجتبی مینوی و بدیع‌الزّمان فروزانفر انجام شده است. می‌توان گفت این تصحیح، جدّیترین کاری است که تا کنون در زمینۀ خاقانی‌پژوهی صورت گرفته است. این جستار با هدف پیشبرد کوشش‌های فرزانگان مذکور، تأمّلی در ضبط چندین عبارت از این تصحیح است.
متن کامل این مقاله نوشتۀ سعید مهدوی فر که در شمارۀ جدید مجلۀ متن شناسی ادب فارسی (دوره 9، شماره 1 – شماره 33، بهار 1396) منتشر شده است اینجا بخوانید.