ميراث مكتوب- دكتر اكبر ايراني در پنجاه و ششمين نشست مركز پژوهشي ميراث مكتوب، گفت: تاريخ ايران اعم از تاريخ باستان پيش از اسلام و تاريخ ايران پس ازاسلام، هركدام درجاي خودش براي ما مهم است و بايد به آن توجه علمي، دقيق و اصيل داشته باشيم.
مدير عامل مركز پژوهشي ميراث مكتوب، در اين نشست كه با عنوان « خداي نامه يا يك واحد ادبي؟» روز دوشنبه 10 ارديبهشت ماه 86 در اين مركز برگزار شد، افزود: آنچه كه ما را تشويق مي كند كه اين نشست ها را ادامه بدهيم، همين توجهات وهمين تشويق هاست كه احساس مي كنيم در بين دانشجويان و علاقه مندان به حوزه ايران شناسي، مفيد فايده واقع شده است. اين نشست، بحث خداي نامه هاست و به نوعي منابع شاهنامه، نكته اي كه اين مركز در پژوهش آثار حماسي مدنظر دارد. ما به اعتبار اينكه وظيفه مان است، تاريخ ايران اعم از تاريخ باستان پيش از اسلام و تاريخ ايران پس ازاسلام، هركدام درجاي خودش براي ما مهم است و بايد به آن توجه علمي، دقيق و اصيل داشته باشيم كه ديگران براي ما تاريخ ننويسند و يا آنچه نوشته شده، تحريف نكنند و اين توجه با پژوهش آثار حماسي و انتشار اين آثار محقق مي شود. ما بايد ايران پيش از باستان را به نيك بشناسيم، اما منظومه هايي هم در دوره اسلامي سروده شده كه مربوط به تاريخ پيش از اسلام بود، ولي در تاريخ بحث علي نامه خواني، چنانچه بيهقي درتاريخ اشاره كرده، رساله هايي بوده به نام علي نامه و حالا آنچه كه بدست آمده علي نامه اي است كه ما ازكتابخانه قونيه گرفتيم، تاليف چهار صد و هشتاد و سه بوده و كتابش هم حدود قرن ششم و هفتم كه انشاء الله اين هم، امسال، هم به صورت عكس و هم دو دانشجو به عنوان تز دكتري تحقيق كرده اند.
وي افزود: در حال حاضر به اين سمت حركت مي كنيم كه در بحث تصحيح و تحقيق متن، به يك شيوه نامۀ متد و قابل توجه اي برسيم، مثل همان رسم الخطي كه فرهنگستان بعد از چند ويرايش و پيدايش مختلف، به هر حال نهايي كرده و الان هم شايد به اين سمت برويم كه يك دستور العمل در تصحيح متن و يكي در متن پژوهشي داشته، در فهرست نويسي و نسخه شناسي هم داشته باشيم و به هرحال، راه را براي محققين جوان و مصححان و علاقه مندان به اين حوزه باز كنيم. در اين چندساله در ايران، ما هم به نوعي نقش كاتاليزور را بازي كرده و به دانشجويان در گرفتن نسخه و در شناسايي نسخ اساتيد متخصص، كمك كرديم.