میراث مکتوب – تیمور میرزا حسام الدوله فرزند حسینعلی میرزا فرمانفرما نوۀ فتحعلی شاه قاجار است. وی یکی از نوزده پسر حسینعلی میرزا فرمانفرماست، که از طرف مادر نیز نوۀ محمدقلی خان افشار ارومی هستند.
بازنامه، کتابی است در شناخت انواع پرندگان شکاری و دیگر پرندگان و چگونگی آموزش این پرندگان و بررسی بیماری ها و بالاخره چگونگی تیمار و معالجه امراض آنان، شاهزاده تیمور میرزا که خود از سال های آغازین کودکی و نوجوانی به شکار و شکارچی گری بیش از حد معمول دل بسته بود و به همراه قوشچیان پدرش به پرورش پرندگان شکاری پرداخته بود در روزگار تبعید به عراق و اقامت در بغداد و نجف و کربلا، فارغ از دغدغۀ حکومت و گرفتاری های ریاست، همواره به مطالعه شکارنامه های پادشاهان گذشته مشغول بود و آنچه را در کتابهای گذشتگان می دید، خود نیز به عملاً تجربه می کرد.
پس از اینکه نزدیک به سی سال از جوانی را در تبعید سپری کرد، به همراه رضا قلی میرزا نایب الایاله که از برجسته ترین شاهزادگان قاجاری بود، به ایران بازگشت. رضا قلی میرزا در «قلعه حاجی کریم» در نزدیکی کرمانشاه درگذشت و تیمور میرزا جسد وی را به نجف اشرف فرستاد و خود عازم مشهد شد. زمانی که تیمور میرزا وارد شهر ری شد، ناصرالدین شاه، مستوفی الممالک را نزد وی فرستاد و وی به دیدار ناصرالدین شاه رفته و ریاست قوشخانۀ سلطنتی را عهده دار گردید.
تیمور میرزا، بازنامه را در تهران، در فاصله سالهای ۱۲۷۹ تا ۱۲۸۴ قمری نوشت و به نام ناصرالدین شاه «بازنامه ناصری» نامید.
در فهرست مطالب کتاب مذکور، این عناوین به چشم می خورد:
سخن نخست
مقدمه
دیدگاه دوستعلی خان معیرالممالک درباره کبوتر و کبوتر داری در دوره قاجار
بازنامۀ ناصری
چگونگی شکار پرندگان در بیروت
عکس ها و اسناد
بازنامۀ ناصری؛ تیمور میرزا حسام الدوله؛ تصحیح و مقدمه هیبت الله مالکی؛ تهران: سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران با همکاری بنیاد فارس شناسی؛ چاپ اول: ۱۳۹۰؛ در قطع رقعی؛ با ۲۸۰ صفحه منتشر شده است.
بازنامه، کتابی است در شناخت انواع پرندگان شکاری و دیگر پرندگان و چگونگی آموزش این پرندگان و بررسی بیماری ها و بالاخره چگونگی تیمار و معالجه امراض آنان، شاهزاده تیمور میرزا که خود از سال های آغازین کودکی و نوجوانی به شکار و شکارچی گری بیش از حد معمول دل بسته بود و به همراه قوشچیان پدرش به پرورش پرندگان شکاری پرداخته بود در روزگار تبعید به عراق و اقامت در بغداد و نجف و کربلا، فارغ از دغدغۀ حکومت و گرفتاری های ریاست، همواره به مطالعه شکارنامه های پادشاهان گذشته مشغول بود و آنچه را در کتابهای گذشتگان می دید، خود نیز به عملاً تجربه می کرد.
پس از اینکه نزدیک به سی سال از جوانی را در تبعید سپری کرد، به همراه رضا قلی میرزا نایب الایاله که از برجسته ترین شاهزادگان قاجاری بود، به ایران بازگشت. رضا قلی میرزا در «قلعه حاجی کریم» در نزدیکی کرمانشاه درگذشت و تیمور میرزا جسد وی را به نجف اشرف فرستاد و خود عازم مشهد شد. زمانی که تیمور میرزا وارد شهر ری شد، ناصرالدین شاه، مستوفی الممالک را نزد وی فرستاد و وی به دیدار ناصرالدین شاه رفته و ریاست قوشخانۀ سلطنتی را عهده دار گردید.
تیمور میرزا، بازنامه را در تهران، در فاصله سالهای ۱۲۷۹ تا ۱۲۸۴ قمری نوشت و به نام ناصرالدین شاه «بازنامه ناصری» نامید.
در فهرست مطالب کتاب مذکور، این عناوین به چشم می خورد:
سخن نخست
مقدمه
دیدگاه دوستعلی خان معیرالممالک درباره کبوتر و کبوتر داری در دوره قاجار
بازنامۀ ناصری
چگونگی شکار پرندگان در بیروت
عکس ها و اسناد
بازنامۀ ناصری؛ تیمور میرزا حسام الدوله؛ تصحیح و مقدمه هیبت الله مالکی؛ تهران: سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران با همکاری بنیاد فارس شناسی؛ چاپ اول: ۱۳۹۰؛ در قطع رقعی؛ با ۲۸۰ صفحه منتشر شده است.
معرفی کتاب از زکیه بیات