میراث مکتوب – شکوفایی و تقویت فرهنگ اسلامی به ویژه علوم و معارف تشیع به واسطۀ ایجاد نهادهای آموزشی و مدارسی در اصفهان عصر صفوی، مرهون پشتوانه‌های ارزشمندی از قبیل اوقاف بوده است. هر چند این شهر در عصر آل بویه و دوره سلجوقی ادوار درخشانی از تمدن اسلامی داشته و علاوه بر مرکزیت حکومتی دارای تأسیسات بسیار علمی و فرهنگی بوده است؛ اما اوج ترقی صفویان و تا حدودی پس از آن نیز شاهد فعالیت های علمی نهادهای آموزشی این شهر هستیم.
پژوهشی که محمدحسین ریاحی با عنوان «وقف در مدارس اصفهان عصر صفوی و مروری بر ویژگی‌های برخی وقف‌نامه‌های آن» در شماره اخیر فصلنامه «وقف، میراث جاویدان» به چاپ رسانیده است، ضمن بررسی ویژگی‌ها و احوال برخی از این مدارس از حیث تاریخ، علمی، معماری و مشاهیر برخاسته از آنها، به برخی موضوعات و مسائل مندرج در وقف‌نامه‌های این موقوفات پرداخته، با بیان محتوا و مطالب آنها به نقش واقف یا واقفان در ایجاد مدارس و زمینه‌های تقویت و توسعۀ علوم مذهبی و معارف شیعی اشاره دارد.
پژوهشی که محمدحسین ریاحی با عنوان «وقف در مدارس اصفهان عصر صفوی و مروری بر ویژگی‌های برخی وقف‌نامه‌های آن» در شماره اخیر فصلنامه «وقف، میراث جاویدان» به چاپ رسانیده است، ضمن بررسی ویژگی‌ها و احوال برخی از این مدارس از حیث تاریخ، علمی، معماری و مشاهیر برخاسته از آنها، به برخی موضوعات و مسائل مندرج در وقف‌نامه‌های این موقوفات پرداخته، با بیان محتوا و مطالب آنها به نقش واقف یا واقفان در ایجاد مدارس و زمینه‌های تقویت و توسعۀ علوم مذهبی و معارف شیعی اشاره دارد.
برای دریافت اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.