ميراث مكتوب – موهبت عظمي و عطیۀ کبري دو رساله در زمینۀ معاني و بیان از سراج الدین علي خان آرزوي اکبرآبادي (1099 1169 ق) هستند که بنا به ادعاي خود آرزو، اولین رسالاتي اند که در زمینۀ معاني و بیان به فارسي نوشته شده اند.
مهمترین و برجسته ترین ویژگی سراج الدین علی خان آرزو،شمّ انتقادی اوست و حرص و ولع شدیدی که نسبت به نقد آثاردیگران دارد؛ به طور قطع و یقین، می توان گفت اثری از او نیست که در آن، به نقد گفته ها و نوشته های دیگران، به تناسب موضوع مورد بحثش، نپردازد. بر همین اساس است که می بینیم وی در کتاب های موهبت عظمي و عطیّۀ کبري نیز، از نقد و انتقاد دست برنمی دارد و در جای جای کتابها به نقد بیت یا ابیاتی از شاعران، یا شرح شارحان و حتّی از نویسندگان کتا بهای بلاغی می پردازد.
به عنوان نمونه، در بحث تقسیمات وجه تقسیم «تخییلی» و «تحقیقی» شبه، بعد از اینکه وجه شبه را به دو بخش میکند.
براي مطالعه مقاله «نگاهی دیگر به چاپ عطیه کبري و موهبت عظمی» نوشته مهدي رحيم پور كه در شماره 193 كتاب ماه ادبيات منتشر شده است بر روي فايل پايين كليك كنيد.