میراث مکتوب – آنند رام (Anand Ram)، متخلص به «مخلص«، شاعر و نویسنده‌ی پارسی‌گوی قرن دوازدهم هجری، در سودهره (Sodhra) در بخش سیالکوت (Sialkot) از توابع لاهور (Lahore) به دنیا آمد. مخلص در شاعری از استاد خود میرزا عبدالقادر بیدل پیروی می کرد و از بهترین شاگردان او بود؛ ولی سخنش از پیچیدگیها و نازک خیالیهای معماواری که در شعر بیدل دیده می شود، خالی است . علاوه بر قریحه ی سرشار آنند رام در شاعری ، ذوق نکتهیابی و نقادی وی نیز شایسته ی توجه است و سبک نگارش او در نثر هم به متانت و روانی مشهور بوده است؛ به گونه‌ای که مخلص را یکی از بهترین نویسندگان آن روزگار خوانده‌اند. هنگامه‌ی عشق، داستان منثور عاشقانه‌ای است که آنند رام مخلص در سال ۱۱۵۲ق. با ترجمه‌ی آزاد پدماوت (Padmavat)، یکی از افسانه‌های باستانی هند، سروده‌ی ملک محمد جایسی، با نثری شاعرانه و زیبا به رشته‌ی تحریر درآورد. در این نوشتار، به معرفی نسخه‌ی هنگامه عشق و مولف آن پرداخته شده است.
متن کامل مقاله «معرفی آنند رام مخلص لاهوری و نسخه «هنگامه عشق»
که در شماره ۱۶ فصلنامه مطالعات شبه‌قاره منتشر شده است بر روی فایل پایین کلیک کنید.