«قبا»ی سعدی

میراث مکتوب – استاد دکتر محمّدعلی موحد، یکی از دانشورانِ بزرگ و مهم تر از آن از دانایانِ روزگارِ ماست. در روزگارِ ما، دانشورانِ بزرگ پُرشمار نیستند، و اندک شمارتر از دانشوران، دانایانی اند که متاعِ گرانقدرِ «فضل» را به زیور «فضیلت» آراسته و لختی فراتر از روزمرگی های بیهوده و فرساینده و هنگامه سود و زیان ایستاده و تماشاگر جان را به افق های دورتر و دیریاب مشغول داشته باشند.

آثاری که با همت بلند و دقت ارجمند استاد موحد، جامۀ «تألیف» یا «تصحیح» یا «ترجمه» به تن کرده است، و از نمونه های – مع الاسف – نه چندان پرشمار عصر ما در جمع آوردن اتقان تحقیق و حوصلۀ تدقیق و پختگی فکر و سختگی تعبیر در شمار می رود، ما را به شخصیت پژوهنده ای کوشا و جوینده ای نکته سنج رهنمون می گردد و سیمای مردی دلسوز و ژرف بین و راستکار و درست کردار را در ذهن خوانندگان و مخاطبان تصویر می کند که به چیزهایی فراتر از وسوسه های پست و حقیر و زیر و زبر زمانه دل سپارده است و ذهن و زبان و فکر و توان خود را به تحصیل پاره ای از فضیلت های فراموش شده و تخلید یادگارهای ماندگار معطوف داشته.

استاد موحد – تا آنجا که این دانش آموز دریافته و از تراوش‌های اندیشه و نگرش و نگارش های ایشان استباط کرده است – حلقه ای از حلقه های آن زنجیر فرخندۀ فرزانگان ایران زمین است که در همه ادوار تاریخ و فرهنگ ما، امر خطیر حفظ و دائع فرهنگی و مواریث اخلاقی و انسانی را سخت کوشانه و نجیبانه و بی بانگ و شغب عهده دار بوده اند و بی هیچ آوازه گری و درست برخلاف دکانداران مدعی که البته همواره بوده اند و هستند و خواهند بود – به قدر توش و توان در فروزان ماندن چراغ «دانش و آزادگی و دین و مروت» اهتمام کرده و این همه را خادم درم نساخته اند.

متن کامل این مقاله نوشته جویا جهانبخش را در فایل زیر بخوانید.

یادآور می شود مجموعه مقالات با قافلۀ شوق (ارج نامۀ استاد محمدعلی موحد) به اهتمام محمد طاهری خسروشاهی از سوی انتشارات ستوده به چاپ رسیده است.

اخبار مرتبط

………………………………………………….

کهن مرد حق و ادب

احکام چله نشینی در عرفان اسلامی

شمس در مقالات

غزلی از مولانا

قضا و مَقْضی از دیدگاه مولوی و ابن عربی

وجهی از وجوه احوال و آثار حاج محمدآقا نخجوانی

نسبت میان نظر و عمل به رأی مایستر اکهارت

فیاض و تاریخ بیهقی