ثابت کرد که می توان یک عمر در مورد کتابی همچون بیهقی تحقیق کرد، بدان نامبردار شد و در عین حال کار را در نیمه راه گذاشت.
علی‌اکبر مجیدی فیّاض به سال 1277 در خانوده‌ای از سادات روحانی مشهد دیده به جهان گشود. پدر او سیدعبدالمجید ثقةالاسلام خادم‌باشی آستان قدس رضوی بود. ابتدا به تحصیلات حوزوی روی آورد و از محضر استادانی مانند میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری، آقا بزرگ شهیدی و میرزا محمدباقر مدرّس رضوی بهره برد و از محضر ابوالقاسم ازغندی فقه آموخت. از سال 1307 در فرهنگ شروع به کار کرد. در سال 1314 دانشسرای مقدماتی مشهد را تإسیس کرد و خود ریاست آن را برعهده گرفت. از سال 1318 به تهران رفت و در
دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت. در سال 1322 دکترای خود را در رشتۀ زبان و ادبیّات فارسی از دانشگاه تهران اخذ کرد. در سال 1327 به مصر رفت و مدتی در دانشگاه فاروق اول به تدریس زبان و ادبیّات فارسی پرداخت . از سال 1334 مأموریت یافت تا دانشکده ادبیّات مشهد را تأسیس کند که خود وی تا سال 1343 ریاست آن را برعهده داشت. او در تأسیس دانشکده معقول و منقول مشهد هم نقش بسزایی داشت و از سال 1337 با حفظ سمت به سرپرستی این دانشکده نیز منصوب شد. وی از سال 1343 به تهران بازگشت و به عنوان مدیرگروه ادیان دانشگاه تهران به خدمت خود ادامه داد تا این که در سال 1346 بازنشسته شد. از بهمن 1349 که دورۀ فوق لیسانس زبان و ادبیّات فارسی به همت دکترغلامحسین یوسفی در دانشگاه مشهد راه اندازی شد، دکتر فیاض تدریس
تاریخ بیهقی و سیر عقائد و آراء اسلامی را در این مقطع برعهده گر فت. در شهریور همان سال مجلس بزرگداشت ابوالفضل بیهقی با حضور و میانداری علمی دکتر فیّاض در مشهد برگزارشد. یک سال بعد فیاض در چهارم شهریور 1350 در حالی که سرگرم تصحیح تاریخ بیهقی بود، دیده از جهان فروبست.
ادامه اين مقاله نوشته دكتر محمدجعفر ياحقي را كه در ارج نامه دكتر محمدعلي موحد منتشر شده است بر روي فايل زير بخوانيد.
يادآور مي شود مجموعه مقالات با قافلۀ شوق (ارج نامۀ استاد محمدعلی موحد) به اهتمام محمد طاهری خسروشاهی از سوی انتشارات ستوده به چاپ رسيده است.
اخبار مرتبط
…………………………………………………
ابراهیم پورداود و رستخیز ایران در جنگ اول جهانی
در حُسنِ کار موحد و نقدِ ابن عربی
بازبینی مکتوبات مولانا جلال الدّین بلخی رومی و نقد نقدهای آن
مقبرة الشعرا و سابقۀ تاریخی آن
ترجمه منظوم سخنان حضرت محمد (ص)
خاتم و نقش پیدا و پنهان آن در بیتی از حافظ
بررسی جایگاه شناسانه حافظ و مولوی در ارتباط با محیط اجتماعی
نمونه ای نادر از سنجش زمان در کتاب هفتم دینکرد
