کد خبر:18434
پ
irani-karbala-m

زیارت عتبات، آرزویی که برآورده شد (قسمت اول)

آمالها، آرزوهایی دست نایافتنی یا دیر دست یافتنی هستند.

میراث مکتوب – آمالها، آرزوهایی دست نایافتنی یا دیر دست یافتنی هستند. زیارت مکه و مدینه و عتبات عالیات (نجف، کربلا، کاظمین و سامرّا) از یک سو هم فرض دینی است و بر فرد مستطیع و متمکن واجب است و هم آرزوی هر شیفتۀ معتقد ولایتمدار. چه بسیارند که متمکنند و به این اماکن مقدسه سفر می کنند، اما با تن خود می روند و با جسد خویش باز می گردند. علی الظاهر ادای دین کرده اند و انجام وظیفه. اما از صفا و معنویت این مکانهایی که محل تردد انبیاء و فرشتگان الهی بوده بهره ای نمی برند.

سال 74 در جشنوارۀ مطبوعات، مقاله ام با موضوع «موسیقی در اسلام» که در فصلنامۀ هنر چاپ شده بود، اول شد و فکر می کنید جایزه اش چه بود؟ یک سفر حج عمره آن هم در ماه مبارک رجب و شعبان. هنوز خاطرۀ شیرینی اولین نگاه به کعبه، اولین نگاه به حرم پیامبر اعظم، اولین نگاه به قبربی بارگاه ائمۀ بقیع را در گوشۀ قلبم حس می کنم. خدا می داند همیشه از رفتن به این اماکن از راه سفارش و همراهی با فلان و …. پرهیز داشتم.

ماه گذشته در آیین حامیان نسخ خطی که چند کتاب و مقاله میراث مکتوب هم برگزیده شد، از ره لطف یا شاید خطای در داوری، این بنده هم به عنوان فرد کوشای در ثبت میراث مستند در حافظه جهانی یونسکو شایستۀ تقدیر دانسته شدم. پس از اتمام مراسم در سالن کتابخانه ملی، ایران دوستی خدوم و پر جنب و جوش در حفظ نسخ خطی، در گوشم گفت قرار شده دو هفته آینده برای مشورت و بررسی برخی از اسناد تاریخ کربلا عازم عتبات عالیات شویم، صفحه اول پاسپورتت را برای من ایمیل کن. من که تحقق آرزوی رفتن به عتبات عالیات را لحظه شماری می کردم، از شنیدن این خبر غافلگیر و بهت زده شدم. یک لحظه با خودم گفتم این سفر پاداش کدام رفتار و کردار من است؟ نمی دانم چرا به دلایل عدیده تصور می کردم با این اوضاع و احوال امنیتی در عراق، دل و جرأت رفتن به عراق را ندارم و می گفتم هنوز برای شهید شدن وقت هست! اما سفر به عتبات در پایان محرم و صفر، در پاییز و برای یک کار دینی و فرهنگی، جز طلبیده شدن چه معنایی می تواند داشته باشد…

ادامه دارد

…………………………………………….

نظر کاربر : محمد طاهری -تبریز
يكشنبه 24 آذر 1392 – 11:21

یاد آرید ای مهان زین مرغ زار یک صبوحی در میان مرغزار

نظر کاربر: Sima Daad
پنجشنبه 28 آذر 1392 – 13:07

جناب دکتر ایرانی واقعا از حسن انتخاب یونسکو باید سپاسگزار بود و به شما هم تبریک صمیمانه می گویم که با همت و پشتکار پایگاهی با ارزش برای این کار سترگ فرهنگی را به خوبی و شایستگی مدیریت می کنید. با آرزوی موفقیت های بیشتر در خدمت به تاریخ و فرهنگ ایران.

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید

مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
تهران، خیابان انقلاب اسلامی، بین خیابان ابوریحان و خیابان دانشگاه، شمارۀ 1182 (ساختمان فروردین)، طبقۀ دوم، واحد 8 ، روابط عمومی مؤسسه پژوهی میراث مکتوب؛ صندوق پستی: 569-13185
02166490612