دفتر خسروان

میراث مکتوب – مهدی فیروزیان در شماره ۴۹ دوماهنامه تخصصی گزارش میراث نقدی بر کتاب دفتر خسروان (برگزیدۀ شاهنامۀ فردوسی) تألیف سجاد آیدِنلو، نوشته است.
در بخشی از این مقاله آمده است: از سدۀ پنجم که علی بن احمد گزیدۀ موضوعی شاهنامه را با نام ا ختیارات شاهنامه در ۲۴۱۷ بیت فراهم آورد تا روزگار ما که گلچین کوچک فروزانفر و پس از آن گزیدۀ گستردۀ محمدعلی فروغی که کمتر از نیم شاهنامه را دربرداشت به چاپ رسید) با این که میان سدۀ پنج تا یازده به گزیدۀ جداگانه ای از شاهنامه برنمی خوریم (شاهنامه همواره در کانون رویکردهای ادبی سخن سنجان بوده است و در جُنگهای کهن نیز گلچینهای گاه چندهزاربیتی از شاهنامه دیده می شود. بازار فراهم آوردن گزیدۀ ابیات شاهنامه و رویکرد خوانندگان به آنها در چند دهۀ پیشین گرمتر شده است. برخی گزینشگران هم با افزودن جمله هایی به نثر در میان بیت ها زنجیرۀ رویدادهای داستان را استوار داشته اند که این ویژگی از آن دید که جای تهی بیت های نیامده در گزیده و دشواریهای متن را با به نثر درآوردن آن بخشها پر می کند، کار خواننده و نیز (گزینشگر)را آسانتر میسازد؛ اما از آن دید که یکدستی متن شاهنامه را برهم می زند و خواننده را دچار دوگانگی میان زبان نظم و نثر یا زبان فردوسی و گزینشگر می کند، چندان پسندیده نیست.
متن کامل این مقاله را در فایل زیر مشاهده کنید.