میراث مکتوب – در دیوان انوری چند شعر در ستایش قاضی حمیدالدین بلخی آمده است. از مشهورترین آنها قطعۀ کوتاهی است که انوری به مناسبت تصنیف مقامات حمیدی سروده و آن کتاب و نویسنده‌اش را ستوده است.
هر سخن کان نیست قرآن یا حدیث مصطفی
از مقامات حمیدالدین شد اکنون ترهات
اشک اعمی دان مقامات حمیدی و بدیع
پیش آن دریای مالامال از آب حیات
از مقاماتت اگر فصلی بخوانی بر عدو
حالی از نامنطقی جذر اصم یابد نجات
موضوع این نوشته ضیط مصراع اول از بیت اخیر است. این مصراع را مصحح مقامات حمیدی در مقدمه آن کتاب با وجود ارجاع به همین صفحه از همین چاپ دیوان انوری به صورت «از مقامات تو گر فصلی بخوانی بر عدات» نقل کرده و در باب علت تغییر «عدو» به عدات توضیحی نداده است.
ادامه مقاله «دربارۀ بیتی از انوری در ستایش حمیدالدین بلخی» نوشته الوند بهاری که در شماره ۵۴ و ۵۵ دوماهنامه گزارش میراث منتشر شده است بر روی فایل پایین مطالعه کنید.
