ميراث مكتوب – یکی از بایسته‌های پژوهش بر آثار بازمانده از زبان‌های ایرانی پیش از اسلام، شناسایی ترجمه‌هایی است که در دورۀ اسلامی از این آثار شده و در خلال متون بر جای مانده است. از این راه، هم می توانیم به سنجش ترجمۀ این متون بپردازیم و هم از این ترجمه ها برای دریافتن و تصحیح متون یادشده بهره‌گیری کنیم. نیز شماری از متون پیش از اسلام را که اصل آن ها از میان رفته اما ترجمه هایی از آن ها موجود است، شناسایی کنیم. در این میان پندنامه ها و خردنامه ها جایگاهی ویژه دارند.
متن كامل اين مقاله نوشته علی صفری آق‌قلعه كه در شماره 56 و 57 گزارش میراث منتشر شده است بر روي فايل زير بخوانيد.
