کد خبر:3810
پ
adabfarsi-m

«حلقه در گوش کردن» در تاریخ و ادب فارسی

«حلقه در گوش کردن» آیینی کهن است که در میان اقوام و گروه های مختلف اجتماعی، و برای مقاصد گوناگون معمول بوده است.

میراث مکتوب – «حلقه در گوش کردن» آیی
نی کهن است که در میان اقوام و گروه های مختلف اجتماعی و برای مقاصد گوناگون معمول بوده است. بررسی ها نشان می دهد که از گذشته های دور، هم در گوش انسان ها و هم در گوش حیوانات حلقه می کرده اند و هرچند گونه هایی از آن را به قصد زینت و آرایش به کار می برده اند، غالباً برای گروه های فرودست جامعه، نشانه غلامی و بردگی بوده است. نگارندگان در این مقاله، با تامل در پیشینه این آیین در طول تاریخ و استخراج شواهد و نمونه های متعدد آن از متون ادبی و تاریخی، کاربردها و معانی مختلف و تنوع جنس و شکل این حلقه ها را در عرصه تاریخ و ادب فارسی نشان داده اند.

آنچه در بالا آمده است بخشی از مقاله «حلقه در گوش کردن» در تاریخ و ادب فارسی» نوشته محمود عابدی و عباس بگ جانی است که در شمارهٔ دوم فصلنامه علمی – پژوهشی ادب فارسی منتشر شده است.
متن کامل این مقاله را با کلیک بر روی گزینه دریافت فایل مطالعه کنید.

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید

مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
تهران، خیابان انقلاب اسلامی، بین خیابان ابوریحان و خیابان دانشگاه، شمارۀ 1182 (ساختمان فروردین)، طبقۀ دوم، واحد 8 ، روابط عمومی مؤسسه پژوهی میراث مکتوب؛ صندوق پستی: 569-13185
02166490612