محمد قشیری در ربیع الاول سال سیصد و هفتاد و شش مهشیدی در روستای «استوا»ی نشابور بزاد. قشیری در روستا زاد و زیست و دانش مقدماتی را بیاموخت و به نشابور شد تا حساب آموزد که به حساب و کتاب باج سنگین روستا رسیدگی کند و این آغاز شهرنشینی او بود. بدین سان علوم اسلامی و حساب را از ابوالقاسم علیمانی آموخت وانگه کتاب های بوبکر باقلانی را بخواند! فقه و کلام را از ابواسحاق اسفراینی آموخت، اصول فقه را نزد ابن فورک خواند، مذهب شافعی را از ابوبکر توسی فراگرفت و نزد ابوعبدالرحمن سلمی مولف کتاب «طبقات الصوفیه» معروف به «طبقات الشافعیه» شاگردی کرد و از ابوالمعالی جوینی نیز تأثیر پذیرفت.
قشیری همچنین از بزرگان مکتب کلامی اشاعره خراسان در سدۀ پنجم مهشیدی است! قشیری را باور این است که عقاید کلامی مشایخ تصوف، عموما موافق با عقاید کلامی اشاعره است.
سه رسالۀ ترجمه شده این کتاب عبارت است از رسالۀ «ترتیب السلوک فی طریق الله تعالی» رساله ای بسیار کوتاه در طی طریق و آداب سیر و سلوک است که بر پایۀ تجربه های شخصی مرحوم قشیری و یا آنچه میان آن مرحوم و استادش مرحوم ابوعلی دقاق در این طی طریق گذشته نوشته است.رسالۀ دیگر «التحبیر فی التذکییر» یا «شرح اسماء الحسنی» به شرح روایی عرفانی اسماء و صفات الهی پرداخته است.
رسالۀ «المعراج» روایت متشرعانۀ معراج رسول (ص) است که بر پایۀ آیات قرآنی و احادیث و روایات و اخبار نوشته شده است! قشیری در پایان فصلی از گفتار عارفان پیرامون معراج رسول (ص) گشوده و به نقد برخی آرا پرداخته است.
ترتیب السلوک فی طریق الله، التحبیر فی التدکیر، کتاب المعراج، پیوست ها و نمایه ها عناوین فهرست این کتاب است.
کتاب سه رسالۀ عرفانی آداب السلوک شرح اسماء الحسنی معراج نامه اثر ابوالقاسم قشیری نیشابوری به گزارش پارسی دکتر محمودرضا افتخارزاده در شمارگان ۸۰۰ نسخه، از سوی نشر جامی به بهای ۱۶۵۰۰۰ ریال به چاپ رسیده است.