میراث مکتوب- نصیرالدّین طوسی تنها یک پژوهشگر علمی و فلکشناس ریاضیدان نبوده است، بلکه او فیلسوفی بوده که یک دستگاه فلسفی کمالپذیر، از هر دو جنبۀ علمی و نظری، داشته است. وضعیّت وی همچون وضعیّت فیلسوفان اسلام، از قبیل: کِندی و فارابی و ابن سینا و دیگران است.
فلسفۀ اسلامی پس از ابوحامد غَزالی درگیرِ دو جریان گردید: جریانی که همگامی با غزالی میکند و با فلسفهگراییِ پنهانی به چیرهسازی شریعت میپردازد. پرچمدار این جریان همان فخررازی است. جریان دیگر، جریانی است که آشکارا دینپژوهی میکند و به راستی به فلسفهگرایی میپردازد، و شاخصترین پردازندگانِ بدان، همان نصیرالدّین طوسی است. و این موضوع در حقیقت، خود نشان میدهد که پیکار میان فیلسوفان و متکلّمان با پیدایش مؤلّف تهافت الفلاسفه پایان نپذیرفته است.
کتابشناسی:
اندیشه‌های فلسفی و کلامی خواجه نصیرالدّین طوسی (فارسی)
هانی نعمان فرحات
ترجمه: غلامرضا جمشیدنژاد اوّل
این اثر ترجمهای است از:
الخواجة نصیرالدّین الطوسی و آراؤه الفلسفیة و الکلامیة، نعمان فرحت، هانی، دار احیاء التراث العربی، 1986 م.
تهران: 1389 (چ1)؛ 1397 (چ2) ـ 428 ص/ قطع وزيری
شابک: 0-64-8700-964-978
چاپ اول ویژه همایش بین‌المللی میراث علمی و فلسفی خواجه نصیرالدین طوسی- اسفند 1389
میراث مکتوب: 206