ارزيابي هاي بسيار شتابزده و غيرعلمي درباره نسخه فلورانس

ميراث مكتوب: ابوالفضل خطيبي بر اين باور است كه تمام نقدهايي كه درباره نسخه فلورانس از آغاز نوشته شد، مبتني بر يك سري ارزيابي هاي بسيار شتابزده و غيرعلمي است.
وي كه در نشست بررسي مشكلات تصحيح شاهنامه سخن مي گفت ، افزود: سابقه تصحيح شاهنامه به 150 تا 200 سال مي رسد. ما يك تجربه گران بهايي ازاين تصحيح ها -از آغاز تا امروز -داريم. بدون هيچ دليل علمي من مي خواهم اينجا نشان بدهم كه تمام نقدهايي كه درباره نسخه فلورانس از آغاز نوشته شد، مبتني بر يك سري ارزيابي هاي بسيار شتابزده و غيرعلمي است، اما به اين نسخه چرا به اين شكل جفا شد تا امروز هر كس كه درباره نسخه فلورانس مطلبي را مي شنود يا اسم نسخه مي آيد ،همراه با مجعول بودن و تشكيك است .تمام اين تصورات مبتني بر يك سري ارزيابي هاي غيرعلمي است. در سال 1369 اولين بار اين نسخه معرفي مي شود، همزمان سه مقاله درباره نسخه فلورانس نوشته شد كه يكي مقاله آقاي دكتر مهدي غريب بود و جالب اينكه در سراسر اين مقالات ،فقط معايب اين نسخه ديده و تحليل شده بود. طبعاً هم ، نسخه هاي شاهنامه معايبي دارند از جمله نسخه موزه بريتيش. هنگام ارزيابي يك نسخه بايد در واقع معايب و محاسنش را توامان با هم ديد، ولي در اين مقاله اصلا كوچكترين اشاره به محاسن اين نسخه نشده است.
وي ادامه داد:آن داستان نسخه اي كه در كتابخانه فلورانس وجود دارد، تاريخچه چهارصد سال اش مشخص است كه از كجا آمده ،عثماني بوده و تاريخش در مقاله اي كه آنجلو پير مونته نوشته، روشن كرده كه تاريخچه نسخه كجاست. پس اولين بار كسي كه مي خواهد بيايد نسخه فلورانس را معرفي كند ،مي آيد آن را با كاپوس نامه فراي مي سنجد و نسخه كاملا مجعول ،در صورتي كه كاملا با ماجراي كاپوس نامه متفاوت است.