پدر بزرگ او، حافظ محمد، در دورۀ آق قویونلو اسم و رسمی داشت. با تشکیل دولت صفویه، به شاه اسماعیل پیوست و در جنگ چالدران حضور یافت. با شکست سپاه صفوی او نیز در میان شمار زیادی از علما، هنرمندان و صنتعگران تبریز توسط سلطان سلیم به استانبول کوچانده شدند. از اقامت او در استانبول هنوز دیری نگذشته بود که مورد توجه قرار گرفت و به او لقب «حافظ مخصوص سلطان» داده شد. او در لشکرکشی سلیم به مصر حضور یافت و فرزندش حسن جان نیز به عنوان ندیم خاص سلطان از نزدیکان او شد.
سعدالدین در 943 ق در استانبول به دنیا آمد. در دوره جوانی در محضر درس علمای بزرگ عصر خود، قره مانی محمد افندی و شیخ الاسلام ابوالسعود افندی حضور یافت و در بیست سالگی ملازم بزرگ ترین عالم زمان خود، ابوالسعود افندی شد. وی از 971 ق به مدت ده سال مراحل مختلف مدرسی را در مدارس معتبر عثمانی طی کردو در 981 به مقام معلمی شاهزاده مراد انتخاب و به مانیسا فرستاده شد.
ادامه مقاله «آثار خواجه سعدالدین افندی» نوشته نصرالله صالحی كه در شماره 56 و 57 دوماهنامه تخصصی گزارش میراث منتشر شده است بر روی فايل زير بخوانيد.
