میراث مکتوب- در همدان، اقوام گوناگون با فرهنگ‌های خاص خود زندگی می‌کنند. این اقوام، بی‌تردید، تا اندازه‌ای از یکدیگر تأثیر پذیرفته‌اند. شهرستان ملایر نیز در مجاورت استان لرستان و شهرستان‌های لُرنشینِ این استان واقع شده است. لَک‌ها در جنوب استان همدان و در مجاورت استان لرستان ساکن‌اند.
گویش لَکی یکی از گویش‌های شاخۀ غربیِ شمالیِ زبان‌های ایرانی نو و زیرشاخه‌ای از گویش کُردی (گروه جنوبی) است. با فاصله گرفتن لک‌ها از کردها و نزدیکی آنان با اقوام لُر، فرهنگ و گویش لکی تحت تأثیر لُری قرار گرفته است، به‌طوری‌که امروزه فرهنگ لک و لر آن‌چنان در هم آمیخته که تشخیص تفاوت میان آن‌ها دشوار است. هرچند نحو و واژگان لکی تحت تأثیر گویش لری تغییر کرده، ویژگی‌های دستور زبان لکی و نظام فعلی آن، مانند گویش‌های کردی، شبیه به زبان‌های ایرانیِ غربیِ شمالیِ است. آنچه مسلم است، لکی با لری تفاوت اساسی دارد و بیشتر به کردی شبیه است.
اسکنانی گویش اهالی لک و لر روستای اسکنان است. تا آنجایی که مؤلف آگاهی دارد این نخستین باری است که نسبت به گردآوری گویش لکیِ اسکنانی اقدام شده است. با در نظر گرفتن آنکه این روستا نسبت به روستاهای مجاور آن از حداقل امکانات ارتباطی و آموزشی بهره‌مند است می‌توان حدس زد که گویش ساکنان آن دست‌نخورده‌تر باقی مانده و این فرصتی است مغتنم برای گردآوری و ثبت داده‌های زبانی، با هدف انجام تحلیل‌های آوایی و توصیف‌های ساختاری و دیگر مطالعات زبان‌شناختی.
کتاب گویش اسکنانی، تألیف علی مصریان، عضو هیئت علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی است که انتشارات این فرهنگستان آن را در ۱۱۶ صفحه و به بهای ۱۷هزار تومان منتشر کرده است.