چاپ کاغذی و دیجیتالی بر اساس درخواست(2)

حصر و منع، عامل صرفه جویی است؟

حرکت به این سو، امری است که گریزی ازآن نیست. سالهاست که تولید هزاران کتاب و عدم فروش به موقع آنها توسط ناشران و نگهداری آنها در انبارها، هزینه های هنگفتی را به ناشر تحمیل و میلیونها بند کاغذ بدین سان خمیر و یا به هدر می رود.
شرایط حصر و بأس، فرصتی است که راههای صرفه جویی جایگزین را، پیش رو می نهد و انسان را یاد این جمله حکیمانۀ سعدی می اندازد که: قدرعافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید. طبع انسان چنین است تا مجبور نشود، تن به کار دیگری و راه نوتری نمی دهد. مدتهاست بحث بر سر استفاده از روش دیجیتال سازی و فروش نسخ رقومی آثار مطرح است، لیکن وقتی بلای گرانی کاغذ چون آوار بر سر صنعت نشر خراب می شود، – و البته که وزشی زود گذر است – اما باید رفته رفته، به راههای جایگزین اندیشیده شود و با هماهنگ شدن اوضاع زمانه، بایسته است که به حدّاقل استفاده از کاغذ بسنده گردد.

وامّا بعد التحریر: تأثیر و فایدۀ این یادداشتها

بنده پس از انتخابات، یادداشتی نوشتم با عنوان: پس کاغذ را دریابید که بازتاب خوبی داشت، اما مثل اکثر یادداشتها، فایده ای نداشت، چون بهای کاغذ پایین که نیامد هیچ، دو برابر هم شد. چه اگر بنا باشد حقیر دنبال سود و فایده باشد که باید تغییر شغل دهد. می نویسم: یکی برای این که انجام وظیفه کنم تا محکوم به سکوت در برابر آسیبها و نابرابریها نشوم و البته در بند آن هم نیستم که به قول حافظ «که نشنید یا شنید» و دیگر برای این که: بارها دیده ام و از زبان دوستانی شنیده ام که گفته اند: وقتی این نوشته ها را می خوانیم، با شما احساس همفکری و همدلی و همدردی می کنیم مانند آن یادداشت کذایی که مرحمت فرموده ما را مس کنید عنوانش بود. اما معتقدم یک اصل بسیار مهمی هست و آن این که چون خداوند متعال، عالم به خفیّات نیّات انسانهاست و مؤثر اصلی در کلّ کائنات است و به قول فلاسفه: «لامؤثر فی الوجود الاّ اللّه» پس بی شک هر سخن و هر نکته ای، تأثیر خود را در اهلش می گذارد، بله اهلش.
به هر حال کاغذ ارزان خواهد شد و باید وجودش را مغتنم شمرد و در حدّ ضرورت از آن بهره جست. ما چه بخواهیم و چه نخواهیم در بند کاغذ خواهیم بود، هرچند بندۀ خالق کاغذ هستیم. ان شاء الله.