میراث مکتوب- در پی درگذشت علی رفیعی علامردوشتی، پژوهشگران و اهالی فرهنگ با پیامهایی فقدان وی را تسلیت گفتند. در ادامه برخی از این پیام ها را می خوانید.
درگذشت استاد محقق، جناب آقای علی رفیعی علامرودشتی، موجب تأسف دوستان و دوستداران و جامعه فرهنگی ایران شد. آن مرحوم، علوم حوزوی را در مراکز علمی ایران و نجف گذراند و در سالهای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی ایران در بیدارسازی مردم نقشآفرین بود. پس از آن، عهدهدار تحقیق و تألیف شد و در شمار نخستین نسل از دانشنامهنگاران بود. مرحوم استاد رفیعی همواره با حوزه علمیه قم ارتباط داشت و ضمن همکاری با نهادها و کتابخانههای حوزوی، آثاری متعدد فراهم آورد. وی از سال ۱۳۸۸ و در دوره شکوفایی، دچار بیماری جانفرسایی شد و به مدت پانزده سال، قلم او از تحریر و زبان او از تقریر بازماند. ضمن سپاس از همه بزرگوارانی که در این سالها از آن مرحوم تفقّد کردند، ضایعه درگذشت وی را به همسر و فرزند و کلیه وابستگان و جامعه فرهنگی ایران تسلیت میگوییم. رحمه الله علیه رحمه واسعه
محمد اسفندیاری، سیدحسن اسلامی، غلامرضا امیرخانی، علیرضا اباذری، سید محمدعلی ایازی، اکبر ایرانی، حسن پویا، رسول جعفریان، ابوالفضل حافظیان بابلی، سیداحمد حسینی اشکوری، سیدمحمدرضا حسینی اشکور، علی حیدری یساولی، محمدهادی خالقی، محمدحسین درایتی، اسماعیل راهنورد، هادی ربانی، محمد رجایینژاد، حسن رجبیان، محمدکاظم رحمتی، محمدکاظم رحمانستایش، علیاکبر زمانینژاد، مهدی سلیمانی آشتیانی، محسن صادقی، محمد صحتی سردرودی، علیصدرایی خویی، محمدعلی سلطانی، علیاکبر صفری، حسین علیزاده، سیدعلی طباطبایی یزدی، سیدمحمد طباطبایی یزدی، محمود طیار مراغی، محمد عبداللهیان، ابوالفضل عربزاده، کاظم قاضیزاده، ولیالله قربانی، حسین متقی، محمد مجتهدی، سیدمحسن محسنی، مهدی محمدی شجاعی، صادق محمودی، علی محمودی، رضا مختاری، علی مختاری، ابوالفضل مرادی، محمد مرادی، سیدمصطفی مطبعهچی، محمدحسن مظاهری، محمدرضا موحدی، سیدحبیبالله موسوی، سیدمحسن موسوی اصفهانی، سیدابوالفضل موسویان، محمدعلی مهدویراد، مهدی مهریزی، علیاوسط ناطقی، محمدجواد نجفی، محمدحسین نجفیواعظ، محمدرضا نوراللهیان، محمد نوری.
رئیس مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی نیز در پیام تسلیت خود نوشته است:
إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ
دوست و همکار دیرین ما، استاد علی رفیعی علامرودشتی جان آزاده را تسلیم حضرت پروردگار کرد و تن رنجور او پس از سالها بیماری جانکاه آرامش یافت.
زندهیاد رفیعی چندی پس از تأسیس مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، همکاری با ما را در بخش پروندههای علمی آغاز کرد و در تألیف مقالات متعدد با بخشهای گوناگون مرکز همکاری مؤثر داشت و نقش او در غنای کتابخانۀ مرکز نیز قابل توجه بود. او بهویژه در کتابشناسی، نسخهشناسی و پژوهش در تاریخ اسلام و ایران مهارت خاص داشت و حاصل کوششهای علمی خود را بیدریغ با جویندگان علم و دانش و فرهنگ در میان مینهاد. بهویژه باید بر نقش او در آموزش جوانان مرکز در امر تشکیل و تکمیل پروندههای علمی تأکید کنم. دلبستگی او چندان بود که سالها رنج رفت و آمد از قم به تهران را بر خود هموار کرد و چندین مؤسسۀ علمی و کتابخانه از دانش او در شناسایی کتاب و نسخه بهره میبردند و حسن سلوک و خلق کریم او بر جذابیت شخصیت وی میافزود. دریغ و افسوس که بیماری جانکاه از سالها پیش بر تن او چنگ افکند و از تاب و توان انداخت.
اینجانب فقدان این دانشمند آزاده را به خانوادۀ محترم او که سالیان دراز رنج پرستاری از وی را به جان خریدند، جامعۀ علمی و فرهنگی ایران و همکاران مرکز تسلیت میگویم و خود را شریک غم ایشان میدانم.
کاظم موسوی بجنوردی
پنجم تیر ١۴٠٢
مهدی ایرانی نیز در پیامی خطاب به دکتر اکبر ایرانی نوشته است:
مدیرعامل مؤسسه محترم میراث مکتوب
برادر گرامی جناب آقای اکبر ایرانی سلام علیکم
نکوداشت ارزش و مقام افراد در زمان حیات، خصوصاً در جامعه علمی و پژوهشی و دانشگاهی، مسئلهای است که با کمال تأسف در جامعه کنونی ما کمرنگ شده است، باید جایگاه افراد را در زمان حیاتشان قدر دانسته و از آنها تقدیر شود و ارزشگذاری آنها بعد از مرگ، گرچه شایسته و نکوست اما ارزش چندانی ندارد. خوشا به حال جنابعالی که به یمن وجود چنین مؤسسه و نهاد علمی و پژوهشی تحت اشراف خود با بسیاری از دردانههای علمی و فرهنگ این مرز و بوم که برای بسیاری از جوانان و تشنگان معرفت، ناشناخته و گمنام هستند، همنشین و هم محفل بوده و هستید.
درگذشت پژوهشگر توانا مرحوم علی رفیعی، برای جنابعالی که سالها همکار و همراه ایشان بودهاید بسیار سخت و سنگین است. ضمن عرض تسلیت به جنابعالی و خانواده میراث مکتوب، از درگاه ایزد منان آرامش و غفران الهی را برای ایشان آرزو مینمایم.
ارادتمند مهدی ایرانی ۱۴۰۲/۴/۵