میراث مکتوب- محمدرضا شفیعی کدکنی، استاد زبان و ادبیات فارسی، با چاپ «تذکرة الاولیاء» به تصحیح خود و عرضه آن در نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران، قاصدی خوشخبر برای مخاطبان فارسی زبان و پی جویان ادبیات بود.
به بهانه این اثر جدید، در این مطلب به تصحیحهای شاخص و قابل تأمل مجموعههای پرطرفدار ادبیات کلاسیک فارسی پرداختهایم. تصحیح آثاری که هر کدام از این اساتید، سالها عمر خود را وقف شان کرده و نتیجه کارشان در عرصه زبان و ادبیات فارسی ماندگار شده است.
شاهنامه فردوسی، جلال خالقی مطلق
تا چندی پیش، نسخههای مسکو و ژول مول معتبرترین نسخههای شاهنامه فردوسی بودند، اما هماکنون معتبرترین نسخه شاهنامه از آنِ پژوهشگر برجسته ایرانی، استاد جلال خالقی مطلق است که طی ۳۷ سال با استفاده از کهنترین نسخهها و با روشهای علمی این اثر سترگ را پیراست.
پنج گنج نظامی، وحید دستگردی – بهروز ثروتیان
معتبرترین نسخههای تصحیح شده پنج گنج نظامی، تصحیح حسن وحید دستگردی و تصحیح و توضیح بهروز ثروتیان است. تصحیح ثروتیان در فهرست میراث مستند برنامه حافظه جهانی یونسکو ثبت شد.
مثنوی و دیوان شمس، محمدعلی موحد
تا پیش از تصحیح مثنوی به دست محمدعلی موحد، معتبرترین تصحیح این اثر، از آنِ نیکلسون بود، اما هماکنون معتبرترین تصحیح مثنوی، نسخه موحد است. معتبرترین تصحیح دیوان شمس نیز تصحیح استاد بدیع الزمان فروزانفر است که تنها متن انتقادی دیوان شمس است.
کلیات سعدی، غلامحسین یوسفی
تصحیح گلستان و بوستان سعدی به قلم دکتر غلامحسین یوسفی معتبرترین داشته ادبیمان است که آن هم به دلیل درگذشت استاد به غزلیات سعدی نرسید و کامل نیست.
دیوان حافظ، محمد قزوینی – قاسم غنی
در میان تصحیحهای سلیم نیساری، پرویز ناتل خانلری و هوشنگ ابتهاج که بر دیوان حافظ نوشته شده، تصحیح علامه محمد قزوینی و دکتر قاسم غنی جزو معتبرترینهاست که از حدود ۸۰ سال پیش تاکنون، بیشتر شیرینی بکر اشعار حافظ و نه جنبه پژوهشی علمی را پیش چشم میگذارد.
تصحیح عطار نیشابوری، شفیعی کدکنی
محمدرضا شفیعی کدکنی چهار دهه از عمر خود را صرف آثار عطار کرده است. از اولین آن که تصحیح «مختارنامه» است 40 سال میگذرد و او پنج تصحیح دیگر شامل «منطق الطیر»، «الهینامه»، «اسرارنامه»، «مصیبتنامه» و «رباعیات مختارنامه» عطار را نیز به سرانجام رسانده است. «تذکرة الاولیا» آخرین این تصحیحات است که اخیراً به دست ما رسیده است. پیش از این تنها دو تصحیح از دو اثر عطار به قلم هلموت ریتر و مرحوم گوهرین وجود داشت.
منبع: روزنامه ایران