میراث مکتوب – مسعود سعد سلمان شاعر توانای اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم است. اجداد او اهل همدان بودند و پدرش که خود اهل فضل بود و شعر نیکو می سرود، در زمان سلطان محمود غزنوی به غزنه آمد و دربار شغل دیوانی گرفت. 
بعدها در زمان سلطان مسعود به لاهور فرستاده شد. در آنجا بود که مسعود سعد دیده به جهان گشود. وی در کودکی و نوجوانی به خوبی پرورش یافت و دانشهای زمان را به نیکوترین وجه فراگرفت و در آموختن فنون جنگاوری و سیاست نیز کوتاهی نکرد. هنوز جوانی را پشت سر نگذاشته بود که به دلایل سیاسی و حسادت درباریان به بند و زندان گرفتار شد و افزون بر سیزده سال از بهترین ایام عمرش در زندانهای مخوف دهک، سو، نای و مرنج گذشت. در آنجا بود که زیباترین حبسیه ها و تصاویر بدیع از شب، ستارگان، کوههای سر به کهکشان برده که زندانهای وی بر فراز آنها جای داشت، در اشعارش پدیدار شد و برای ما به یادگار ماند.
صور خیال در شعر مسعود سعد جایگاه خاصی دارد و از این رهگذر سخنش تازگی و طراوت غریبی یافته است. این ویژگی همراه با استواری بنای شعرش، که بر اثر تسلط وی بر نظم و نثر پیشینیان و اشراف بر ادبیات عرب حاصل شده، شعر او را در ادب پارسی ماندگار و دلنشین کرده است.
این مجموعه ای که به گونه ای دیگر اشعار مسعود سعد را دستچین کرده است، علاوه بر نقد زندگانی پرفراز و نشیب وی و شرح و تفسیر اشعار برگزیده، دربردارندۀ اشعار نویافتۀ وی نیز هست.
در مقدمۀ این کتاب به موضوعاتی چون سال شمار روزگار مسعود سعد، تحقیقات پیشینیان، حکومتگران دورۀ مسعود سعد، منابع تحقیق دربارۀ زندگانی مسعود سعد، خاندان، زندگانی و مرگ مسعود سعد، مذهب مسعود سعد، آرامگاه مسعود سعد و شاهانی که مسعود سعد آنها را مدح گفته است پرداخته شده.
مؤلف در بخش دیگر از مقدمۀ تفصیلی خود به موضوعاتی مانند بزرگانی که مسعود سعد آنها را مدح گفته است، مسعود سعد و شاعران قبل از وی، مسعود سعد و شاعران هم عصرش، مسعود سعد و شاعران بعد از وی، اشعار مسعود سعد در کلیله و دمنه، اشعار عربی مسعود سعد، وسعت اطلاعات مسعود سعد و فهرست اشعار پرداخته است.
مهیار در ادامه به گزیده اشعار مسعود سعد در قالب های قصیده، قطعات، غزل، ترکیب بند، مسمط، رباعی اشاره کرده است و در پایان شرحی دربارۀ اشعار نوشته است.
مهیار: محمد، چندین هزار بیت بدیع بلند (نقد حال، گزیده آثار و شرح اشعار مسعود سعد سلمان)، تهران، انتشارات اطلاعات، 1393.